Allebei ontdooid

Tilly en Wim hebben een samengesteld gezin. Ze wonen nog maar enkele jaren bij elkaar.
Wim is niet gewend om veel te praten, niet met Tilly en ook niet met de kinderen.

Zijn zoon Michel is 18 jaar. Michel heeft nog steeds heel veel last van de scheiding van zijn vader. Zijn moeder heeft hem destijds nogal in het proces betrokken, volgens vader. Inderdaad lijkt er sprake van loyaliteitsproblematiek bij Michel.

Michel groet zijn vader nadrukkelijk als hij thuiskomt en weggaat, en ook als zijn stiefmoeder erbij is, groet hij háár overduidelijk níet! Michel heeft ook wel eens gezegd dat hij zou willen dat papa weer alleen gaat wonen. Aangezien zijn vader niet goed wist wat hij daarop moest zeggen, zei hij maar niks… Ook op de vragen die ik stelde (hoe Michel de scheiding beleefd had, of ze daar wel eens over spraken, etc.) bleef vader het antwoord schuldig.

Ik adviseerde vader om eens regelmatig iets met zijn zoon te gaan ondernemen (vissen, sporten, een eind fietsen, of een ander “mannen”-ding). En dan eens wat te kletsen en eens te vragen hoe hij alles vindt. Uiteraard moet het geen “verhoor”worden, maar een echt gesprek. Ik waarschuwde hem niet te verwachten dat Michel in één keer zou ontdooien.

De keer daarna kwamen Tilly en Wim met veel meer informatie. Michel zich inmiddels wel een beetje schuldig over zijn houding naar zijn stiefmoeder. Eigenlijk was ze best aardig en verdiende ze het wel gegroet te worden. Hij vond het raar om nu ineens zich wel fatsoenlijk te gaan gedragen, zonder nadere aankondiging.

Tegelijk was hij ook bang dat zijn vader (en/of stiefmoeder) zouden willen dat hij zijn excuses aanbood voor zijn gedrag tot dusver. En daarom had hij het maar zo gelaten….

Er waren nog wat andere kleine probleempjes met de kinderen onderling, en daarom besloten we met het hele gezin een gesprek te hebben. Hierna kon men weer verder. Stiefmoeder en Michel hebben nu een goede band en ook vader ziet in dat het veel fijner is om te weten wat er in de ander leeft. Een grote prater zal hij echter nooit worden.