Soms worden we boos... om vervolgens boos te worden op onszelf omdát we boos geworden zijn. Wat volgt is schuldgevoel.
An sich is boosheid één van de vele menselijke gevoelens, en daar is niks mis mee. Je geeft een grens aan, maakt even heel duidelijk wie je bent en waar je voor staat.
Maar misschien heb je geleerd dat boosheid iets lelijks is, en ben je bang voor boos te worden. Resultaat is, en dat weet je waarschijnlijk zelf ook, dat je alleen maar vaker boos wordt. Woede is een krachtige emotie, en deze laat zich niet zomaar inteugelen.
Nogmaals, boosheid is, net als de andere gevoelens, een soort verkeersbord dat aangeeft dat iets niet oké voelt en dat je dit nu even heel duidelijk moet maken. Het is een vorm van jezelf zijn.
Merk je echter dat je vaak en veel boos bent, dat je mensen pijn doet en verliest, dan is het nog altijd die menselijke boosheid, alleen waarschijnlijk niet om hetgeen zich op dit moment afspeelt.
Vraag je dan eens af waar je eigenlijk écht boos om bent. Mogelijk zit dit in je verleden, je jeugd of een traumatische gebeurtenis. Hoe je hierachter komt?
Luister eens naar wat je zegt/roept/schreeuwt tijdens een woedebui. Wie heb je dit eerder horen zeggen? Op wie lijk je nu? Misschien ben je wel boos op díe persoon, en niet op degene die nu voor je staat...
An sich is boosheid één van de vele menselijke gevoelens, en daar is niks mis mee. Je geeft een grens aan, maakt even heel duidelijk wie je bent en waar je voor staat.
Maar misschien heb je geleerd dat boosheid iets lelijks is, en ben je bang voor boos te worden. Resultaat is, en dat weet je waarschijnlijk zelf ook, dat je alleen maar vaker boos wordt. Woede is een krachtige emotie, en deze laat zich niet zomaar inteugelen.
Nogmaals, boosheid is, net als de andere gevoelens, een soort verkeersbord dat aangeeft dat iets niet oké voelt en dat je dit nu even heel duidelijk moet maken. Het is een vorm van jezelf zijn.
Merk je echter dat je vaak en veel boos bent, dat je mensen pijn doet en verliest, dan is het nog altijd die menselijke boosheid, alleen waarschijnlijk niet om hetgeen zich op dit moment afspeelt.
Vraag je dan eens af waar je eigenlijk écht boos om bent. Mogelijk zit dit in je verleden, je jeugd of een traumatische gebeurtenis. Hoe je hierachter komt?
Luister eens naar wat je zegt/roept/schreeuwt tijdens een woedebui. Wie heb je dit eerder horen zeggen? Op wie lijk je nu? Misschien ben je wel boos op díe persoon, en niet op degene die nu voor je staat...
