In deze corona tijd voelt het voor mij als HSPer erg tegenstrijdig. Aan de ene kant leef ik erg mee met het leed van de mensen. En voel ik hun fustraties vooral als ik even boodschappen doe kom ik geregelt overspoeld door emoties de winkel weer uit omdat ik alles van de mensen binnen krijg. Vaak moet ik dan erna bij komen. En aan de andere kant voelt het fijn dat je minder verplichtingen hebt zoals bijeenkomsten, kerstborrels, verjaardagen, vergaderingen en ook ben ik minder op mijn werk. Momenteel zit ik net als vele binnen maar geniet van mijn eigen bubbel. Muziekje aan, lekker koken rond studderen in huis. Zo heb ik veel meer rust qua geluid om mij heen en merk dat ik van nature een heel vrolijk mens ben. Terwijl voorheen mijn emoties alle kanten op vliegen. Dit door alle prikkels van vele mensen om mij heen. Ik kijk er zo van op hoe anders ik mij kan voelen.
Anoniem
> 2 jaar geleden
