Bindingsangst - forum lotgenoten

10nov

Een verjaardag vol smart, vol zwaarte en angst.. wat een ongeloof.. wat een kille verrassing.. waar ik d8 dat ik na zo lang werken een balans gevonden had!
Het is teveel ineens? Te intens? De balans die ik verworven had had ik verworven in een eenzaamheid.. in mijn isolatie. Die is er nu niet?
Ik wou teveel?
Te mooi?

Ik wou en wil hem, zie'm graag.. maar dat en de mooie manier waarop hij een relatie wil laten groeien is me teveel gebleken? Ik zag het niet, dat het waar was tot het te laat was..
Nog steeds niet klaar voor liefde? Voor expressie?
Ik kan niet ophouden met aan je de denken.. in andere omstandigheden had dit kunnen werken?
Als ik mezelf onder controle had?

Heel begrijpelijk! Maar misschien moet je ook aan je bindingangst/ verlatingsangst werken anders zal je opnieuw iemand ontmoeten waar het weer gebeurt.

Ik heb zelf een relatie gehad met iemand die zich niet wilde binden. Het vervelende was, dat hij het lef niet had om dat eerlijk te zeggen. Hij ging er vanuit dat anderen, waaronder ik, zijn gedachten konden lezen. De zogenaamde relatie was één groot toneelstuk van zijn kant.
Eén grote mindfuck. Ik heb de relatie 4 jaar geleden beëindigd, de beste beslissing in mijn leven. Als iemand zo cynisch is en zich niet wil binden: ren weg en draai je niet om.

Ik herken het helemaal. Jij bent verder en sterker dan ik. Wens je heel veel geluk en liefde.

Wat een herkbaar verhaal ! Een verhaal waar ik steeds me nek over breek !
En een verhaal waar ik wat mee kan !
Dankjewel 🙏

Eén van de dingen die mij heeft geholpen is om te visualiseren hoe ik het wel zou willen.

Dus visualiseren dat ik me vrij en relaxt voel met zo iemand. 

Als je dit elke dag "oefent", dan ga je je langzaam - ook in het echt - vrijer en relaxter voelen.

Marcella ik ben John en heb het zelfde probleem gehad Ik belde vaak een escort dame alleen sex meer. Niet toen dacht ik ik moet het toch proberen en had soms een vriendin in het begin ging het nog wel sex was lekker maar toen het echt serieus werd stopte ik er mee heeft 10 jaar geduurd voordat ik er over heen kwam gewoon blijven proberen relaties aan te gaan je komt er dan wel over heen veel succes komt goed grjohn

Ik begin er nooit meer aan in deze wereld, pas in het Paradijs, als ik vrij van Ziekte ben, wil ik weer trouwen als dat nog mag! Ik heb veel geduld hier voor!!
Ik heb een man gehad die volgens mij een Ras Echte Borderline had!!!
En dat is Niet Leuk geweest!!

Welke Relatie durf je niet meer aan te gaan, Marcella??

Ik heb mijn eigen Dochter willen beschermen tegen mijzelf 😣
Het Resultaat: voor de 2e X heeft zij met mij haar leven gestopt!!

Hoe Alleen wil je in je leven zijn??

Mijn Ex was niet de Vader.
Die kwam erna.
Zijn Vriend heeft mij voor Hem gewaarschuwd om Niet met Hem te trouwen!! Want hij zou alleen maar uit zijn op meer geld om te kunnen Drinken😔😵‍💫

Ik ben niet Getrouwd met Hem!!

Ik zou jezelf ook maar eens na laten kijken.

Ik herken veel in je verhaal Katy.
Ook ik maak relaties vaak uit omdat ze me pijn doen met lelijke gezegdes of opmerkingen. Probeer daar dan wel eerst over te praten met diegene maar voel me niet begrepen. Heb steeds heel veel verdriet na t uitgaan van een relatie. Wil zo graag dat t lukt! En weer samen zijn met iemand.....hunker naar liefde.

Sinds een jaar heb ik een relatie met een leuke man.
De eerste echte relatie in mijn leven eigenlijk. Ik ben 39 jaar.
Hij wil duidelijk wel meer, in de zin van samenwonen. Daar hebben we het eerder over gehad, dat we daar rustig naartoe willen gaan werken.
Maar sinds een paar weken heb ik zoveel last van angst over wat er kan gaan komen. Wat als het niet goed gaat, als we toch niet goed genoeg bij elkaar passen, als we elkaar de tent uitvechten?
Het moeilijke is dat hij een heel lastig verleden heeft, zijn ex heeft hem plotseling verlaten, thuis is hij mishandeld. Dus ik voel me ook verantwoordelijk voor hem, maar dat is juist zo beklemmend. Hij zegt de hele tijd 'wij blijven altijd samen' maar hoe kun je dat zo zeker weten ... ik wil hem geen pijn doen, dus hem niet in de steek laten, en ik ben ook oprecht gelukkig in onze relatie, maar ik ben zo bang..

Ik ben er sinds kort ook achter dat ik problemen met hechten/binden heb. Door mijn spirituele achtergrond kan ik echter met compassie naar mezelf kijken. Ik ben niet die gevoelens, zodat ik er als observeerder naar kan kijken. Dat verlicht al enigszins, creëert ruimte om de gedachten heen. Ik heb ook het boek Liefdesbang gekocht, volgend jaar ga ik ook in therapie. Ik zie het als een mooie oefening om te kunnen groeien, niet als iets slechts of iets wat er niet mag zijn. Het is een oefening die op ons pad komt, waardoor we een completer mens kunnen worden. Daar kunnen we bijna dankbaar voor zijn, al voel je dat misschien nog niet zo.

Allereerst vind ik niet dat je een slecht persoon bent, als ik dat mag zeggen tegen je.
Jouw intenties waren goed, je kon het op dat moment niet anders en nog belangrijker je durft in de spiegel te kijken en wilt er ook iets aan doen. Dat is heel erg moedig van je. Achteraf gezien had je het anders willen doen, zie je hoe het de ander kan raken en wil je eraan werken. Iedereen maakt in zijn leven fouten en soms doen we anderen verdriet. Soms kan je die dingen niet meer herstellen. Het belangrijkste is dat je ervan leert, jezelf vergeeft en probeert het anders te doen in de toekomst.
Wees er eerlijk over als het met iemand klikt en vertel wat je wel en niet nodig hebt en zeg ook wat de ander van jou kan verwachten. Misschien geeft dat wat rust.

Dat herken ik wat je omschrijft. Het gekke is dat ik zelfs het contact zelf leggen soms als druk voel. Toch kan ik niet zonder mijn vrienden. Het voelt soms egoïstisch dat ik ze niet kan geven wat een ander vriend wel zou kunnen geven. Heb jij dat ook?

Vriendschappen is een grootte moeilijkheid voor mij.
Ik weet dat mijn 2Beste Vriendinnen Dood gingen, eerst mijn Zus en jaren Later mijn Allerbeste Vriendin 😭
Ik kon niet naar haar toe gaan om Afscheid te nemen, dat was mijn Grootste Verschrikkelijkste Ervaring geweest😔😿
We hadden Samen Zoveel meegemaakt en ik kon geen afscheid van haar nemen😣😣 Zij is nu ook al wat jaren overleden 7 jaar en mn Zus tel ik niet meer😣1981. Ik mocht haar Naam de volgende week niet meer uitspreken en kreeg een trap van de Zus boven mij onder tafel en een flinke trap!!
Heb daarna nooit meer haar naam uitgesproken waar mijn Moeder bij was. Dat was tot 2004 toen mijn Moeder zelf dood was.ze hebben er nooit zelf naar gevraagd, hoe ik mij voelde,NOOIT!!!
Dus Ben kneiter hard tegen deze gevoelens wezen vechten😔😣en Lief hebben, heb ik pas gevoeld bij mijn Dochter toen zij geboren werd. In begin wist ik niet dat ze slecht zag als baby. Heeft mijn ouders Nooit verteld. Wat vertelden ze eigenlijk wel aan mij??
Ik kreeg Alles op laatste moment te horen of zelfs erna.

Hi. Je verhaal greep me aan, omdat ik er iets van herkende. Diep in je hart weet je het antwoord’ heb ik altijd gehoord en die heeft mij geholpen. Als ik iemand geweldig vond, dan wilde ik veel contact, veel daten en kon het nooit té veel zijn, maar zodra ik merkte dat HIJ iets uitgetuned was, raakte ik in paniek: ik merkte dat er afstand kwam en daar kon ik niet mee om gaan dus nam oók afstand.
Is dat nu bij jou ook het geval? Hebben jullie het over gevoelens? Deel je dit met elkaar? Het is belangrijk het over je gevoel te hebben met hem. Als je bang bent dat dit hem laat afschrikken, is dat al een antwoord. Hij hoort je volledig te accepteren en naar je te luisteren.
En nog wat vragen: ben je blij als hij naast jou loopt, ben je trots, wil je hem aan je vrienden voorstellen, vergeet je de wereld even als jullie samen zijn’ of vul je een leegte in je hart en romantiseer je het, omdat het idee van ‘dit zou het echt moeten zijn’ je ‘verliefd’ laat voelen, terwijl dit eigenlijk niet het geval is.
Dit gevoel wat je hebt; angst etc is idd heel naar. Neem even afstand, maar deel dit wel. Wees eerlijk met hem :) en als je geen antwoord kunt vinden.. laat je alsjeblieft niet leiden door angst.

Hoi. Zie het eens van deze kant. Als hij niet bij je is, voel je je lamlendig, correct? Terwijl hij gewoon naar zijn werk of naar de winkel is. Wat nu als hij dood is? Hoe ga je je dan voelen? Waar ik op doel, is wat je nu dus voelt, de gevoelens zijn die pas over jaren en jaren komen. Verspil je tijd er niet aan. Het voorkomt dat je een leuk, ontspannen leven kunt leiden.

Kan iemand mij alsjeblieft helpen.. Ik heb het gevoel dat mijn partner mijn alles is en voelt als de ware, maar iets in mij verzet zich om me volledig aan hem te binden over over te geven. In het begin was hij niet mijn type en voelde ik mij niet heel erg aangetrokken, maar door zijn persoonlijkheid begon ik hem echt leuk te vinden en dat is alsmaar gegroeid. Tot op het moment dat wij zo naar elkaar toe zijn gegroeid dat ik niet meer bij hem kan zijn. Ik wil hem, maar ik kan momenteel niet eens met hem praten (we hebben zelfs wat afstand genomen). Iets blokkeert. Als ik in zijn aanwezigheid ben, is alles in orde, maar als ik niet bij hem ben, voelt mijn lichaam constant de pijn van het verlies van hem en dat hij niet meer in mijn leven is. Alsof ik in een break-up zit, terwijl ik nu juist hoor te genieten. Ik voel constant pijn, spanning, stress en angst. Ik kan zo niet meer leven. Ik snap het gewoon niet en ik word er gek van. Het wordt erger en op dit moment kan ik niet eens meer van het leven genieten. Alles triggert me. Ik kan niet naar muziek over liefde luisteren of films over liefde kijken. Ik weet dat ik verlatingsangst/bindingsangst heb, maar hij geeft me al genoeg zekerheid. Dus het moet iets anders zijn.. Kan het zijn dat mijn lichaam me vertelt dat ik het uit moet maken, ook al is hij mijn alles en kan ik me niet voorstellen zonder hem te leven????

Hoi Anoniem, ik heb je reactie als verhaal geplaatst. Je kunt het vinden in de categorie bindingsangst.

Hoi Joris, herkenbaar ... mijn ex vriend vluchtte uiteindelijk in vreemdgaan, en beëindigde daarna de relatie. Realiseer je dat bindingsangstigen alles zullen doen om niet te hoeven verbinden. Dus heel hard gezegd: zolang er geen heling plaatsvindt is een gezonde relatie niet mogelijk; hoe perfect Julie ook bij elkaar passen. Ik weet niet of je al op zoek gegaan bent in jezelf, maar de kans is groot dat jij zelf ook hebt gereageerd op haar ontwijkende bewegingen. Ik heb heel veel kwartjes over mezelf voelen vallen bij t lezen van het boek bindingsangst van Stefanie Stahl. Aanrader !

Wat jij beschrijft is wat m’n ex-vriend voelde en deed. Pijnlijk voor zowel jou als je vriendinnen. De enige manier is volgens mij om je oude wond te helen, en iets van de pijn te verminderen (tenminste als je diep down wel verlangt naar die diepe verbinding waar je doodsbang voor bent) ik heb aan de andere kant van de medaille veel gehad aan het boek bindingsangst van Stefanie stahl.

Dit herken ik zo.. ik heb dus precies het zelfde..weet me er geen raad mee

bedankt voor jouw bericht. Jij hebt zo mooi verwoord hoe ik mij voel. dank daarvoor. Ik heb zojuist bij de dokter om een verwijzing naar een therapeut gevraagd. Ik weet dat ik het niet helemaal zelf kan oplossen, en ik wil dat ook niet meer.
Ik hoop voor jou dat jij een manier vind om met je angsten om te gaan;
succes Regina

Goedeavond,
Bedankt voor je eerlijkheid om dit te schrijven..
Ikzelf zat aan de andere kant.. had (dacht ik) ook iet beginnende moois met iemand.. klik was er gelijk..
We hadden een goed gesprek over diens vorig relatie. Wat fijn dacht ik nog.. ineens sloeg het om.. hij beledigde me zei iets naars en wilde weg! Ik was flabergasted! Begreep niks v deze artiest.. heb m n poosje gelaten maar wilde hier graag over praten, hij had me serieus gekwetst! Hij beloofde nog langs te komen toen ik mn gevoel v hem uitte. ( ik dacht m duidelijkheid te geven)
Hij nam afstand.. en nooit wat uitgelegd. Ook als ik m tegenkom doet hij heel vreemd, ongemakkelijk..
Wat dit met mij deed.. ik heb heeel lang zijn gedrag willen begrijpen, willen praten, getwijfeld aan alles en aan mijn gevoel die ik zo heb durven vertrouwen. Ging hier serieus bijna aan onderdoor en heeft me heel erg veel verdriet gedaan.
Heb me ook lang afgevraagd of hij na n tijd stilte nog ns voor contact openstaat..

Het doet me goed jouw verhaal te lezen, ik heb dit nl lange tijd geen plekje kunnen geven. Want ik denk dat met hem iets soortgelijks ad hand is..
Bedankt!

Beste Anoniem

Hoe komt het dat je dan tóch naar een datingsite gaat? Zou je als eenling niet gelukkiger zijn?