Perfectionisme - forum lotgenoten

Ik herinner mij een periode uit mijn jeugd dat ik net deed alsof ik in een film speelde, heel veel mensen zagen in mijn verbeelding hoe ik mijn dagelijkse dingen deed.

Alles moest perfect gaan, zoals ze in de filmwereld zeggen: in een take opgenomen. Pas later merkte ik dat ik zaken waarbij ik 'fouten' zou kunnen maken steeds meer achterwege ging laten. Mijn wereld werd steeds kleiner.

Gelukkig is dat verleden tijd, maar soms merk ik dat het nog niet helemaal weg is. Nieuwe dingen vind ik extra spannend en soms moet ik mijzelf echt dwingen om nieuwe stappen te zetten wat me dan wel weer extra voldoening geeft.

Ik wil graag ook van alles eigenlijk heel perfect doen. Baal ervan als dingen mij niet lukken en ik het plaatje in mijn hoofd niet zo krijg als ik zou willen. Dan ga ik nog harder mijn best doen met als gevolg dat ik soms teveel energie hieraan kwijt ben en er gespannen van wordt.

Ik moet soms tegen mijzelf zeggen het rustiger aan te doen en dat ik niet zo best hoef te doen. Een therapeut heeft mij geholpen met het minder goed mijn best hoeven te doen, dat was echt fijn!

Ik wil graag dat datgene wat ik doe zo perfect mogelijk is. :-) Ik doe dan ook vooral dingen waar ik goed in ben. Daar waar ik minder goed in ben, daar heb ik meestal ook minder interesse in.

Uiteindelijk heb ik echter ook geleerd dat niet alles perfect hoeft te zijn, en dat je op een gegeven moment iets ook moet loslaten, anders maak je het niet helemaal af, maar blijf je hangen in het perfectioneren.

Als ik iets doe dan moet het perfect! En uitgerekend heb ik een beroep gekozen waarin iedere keer heel kritisch naar me gekeken wordt. het zijn echt niet alleen mijn maatstaven maar ook die van mijn collega's en het publiek.

Veel mijn collega's hebben dezelfde klachten maar er wordt weinig over gesproken; er heerst een taboe op Podiumangst. De toiletten zijn voortduren overbezet voor een optreden.

Gelukkig heb ik door een combinatie van EMDR en hypnotherapie meer grip en kan ik zonder medicatie op het podium staan. Ik ben echt opgelucht dat ik hulp heb gezocht. Ik heb er zelfs weer lol in om op het podium te staan.

Soms heb ik het idee dat ik dingen niet doe, omdat het nog niet perfect is.

Ik vind dat als ik iets doe, dat ik het dan ook heel goed moet doen. Ik doe dan liever niets, dan dat ik iets doe dat vervolgens niet goed is (volgens mijn eigen maatstaven).

Mijn perfectionsime hangt dus ook wel samen met faalangst. Ook dat zorgt ervoor dat ik dingen soms niet doe, omdat ik bang ben dat ik ze niet goed genoeg ga doen. Ik wil dan niet falen.