Na dertig jaar ernstig slapeloos te zijn geweest, begin ik echt weer beter te slapen. Na de geboorte van de jongste twee kinderen,een tweeling ,ben ik steeds meer overbelast geraakt. We waren een harmonieus gezin met vier kinderen. Ik was jong en sterk. En vond het heerlijk om moeder te zijn. Het was nooit saai. Zo veelzijdig. Nooit spijt van gehad.
Ik deed alles op de fiets. We waren niet in het bezit van een auto. Maar voor mij geen punt.
Altijd sociale contacten gehad. Familie.
We zijn veel verhuisd. Dat zijn ook hele klussen.
De tweeling (meisjes) waren heel pittig. Daarvoor ook echt wel zorgen gehad. Ons vierde kind was een huilbaby. Vierenhalve maand dag en nacht.
Ik kon het nog aan.
Maar toch begonnen mijn krachten af te nemen. De nachten werden slechter. Er gebeurde ook van alles. Ik sliep de eerste tien jaar nog drie ,vier uurtjes.
Om zes uur s"morgens was ik eruit. Even een half uurtje stilte en dan begon de dag.
Ik heb wegens omstandigheden, een keer vier weken niet geslapen. Het lijkt ongelooflijk. Als we een weekje weg waren sliep ik ook nooit.
Ik ben ook een paar keer verzwakt geweest,uitgeput.Weinigen hebben dat gemerkt. Mijn emoties werden sterker. Ik moest veel eerder huilen. Dat werd niet begrepen. Ik heb er echt wel perioden slecht uitgezien. Mijn ogen konden ook flets staan.
Heel veel jaren onder hoogspanning geleefd.
Gelukkig put ik uit een onuitputtelijke krachtbron( geestelijk) . Een diepe blijdschap,ondanks tranen.
Daardoor heb ik alles kunnen aanvaarden.
Ik was niet zielig maar doordat de tranen sneller kwamen leek dat wel zo.
Ik heb veel oplossingen gezocht. Mijn vertrouwen in de reguliere geneeskunde was weg, door omstandigheden.
Zoveel uit geprobeerd.
En ik heb ook steeds meer geleerd om nee te zeggen. En ook van mezelf te houden. En dingen los te laten. Duidelijker te worden.
Ik zie overal nood en ben heel dankbaar voor alles wat ik niet mee heb hoeven maken. Geen mens wordt gespaard.
Ik ben inmiddels alweer heel wat jaren alleen. Oma van veertien kleinkinderen. En ondanks dat ik tot rust ben gekomen was ik nog steeds ernstig slapeloos. Want dat is dus waarom ik dit wil delen. Niet om over alle ellende te delen. Want dat is er echt geweest. Veel is verleden tijd!!!! Die deur wil ik zoveel mogelijk dicht houden. Dat is niet altijd bemoedigend.
Vergeving brengt ook genezing.
Ik heb ook een vorm van apneu. Een beugel gehad i.v.m. mijn tong. Die heb ik drie jaar gedragen. Mijn tanden gingen zeer doen.Het heeft me niet beter doen slapen.
Heel veel supplementen uitgeprobeerd. Twintig jaar geleden ook Sambrosa Slaap sap. Dat heet nu Droomsap. Het kwam uit een klooster. Er bleek doxylamine in te zitten. Dat stond niet in de bijsluiter. Ik had er heel veel baat bij. De tweede fles werkte niet meer. Achteraf heb ik weleens gedacht dat daar geen doxylamine in zat. Het is beslist niet verslavend. Doxylamine is een anti- histamine. Dat wordt nog steeds voorgeschreven, net als promethazine,ook een anti,- histamine. Dus begrijp ik de ophef niet over het Droom sap.
Een poosje terug heb ik een flesje gekocht.Ze adviseren een theelepeltje.
Voor mij was dat te weinig. Wel een keer een nacht geslapen in combinatie met Lunestil. Er zijn veel goede supplementen. Maar voor mij was het niet voldoende.
Ik ben ook nog even de molen in geweest, al was ik dat niet meer van plan. Een zetje gekregen.
Een neuroloog , gespecialiseerd in complexe slaapstoornissen dacht dat het niet meer helemaal goed zou komen.
Ik kreeg nog een doorverwijzing naar een medisch
psycholoog.
Daar heb ik uiteindelijk niet voor gekozen.
Dat maakt mij alleen maar meer moe.
Het was ook niet psychisch.
Ik ben toch nog weer gaan zoeken en had al eerder gehoord over een training. Maar ook over een verhoogd histamine gehalte,waardoor ook een teveel aan adrenaline in je hersenen. En nog over Moringa Oleifera thee.
Toen dacht ik:" Ja,dat is het" . Als het Droom sap toch het meest effectief blijkt te zijn, is het de anti-histamine.
Ik ben zo veel mogelijk histamine vrij gaan eten. En twee kleine glazen Moringa thee gaan drinken in de avond. Laat naar bed,heel vroeg eruit. Heel af en toe een theelepeltje Droom sap. Het flesje is bijna leeg.
En verder ga ik wandelend door het leven. Letterlijk en figuurlijk. Ook zonder fiets. Zelfs dat leert me nog bewuster te leven. Ik sprong nog weleens op de fiets.
Bijwerkingen van medicijnen kunnen veel schade brengen. Daar heb ik nooit voor gekozen. Heus weleens wat geprobeerd maar daar werd ik niet beter van.
Ik weet ook wat hallucinaties zijn. Dat krijg je als je niet slaapt. Dat leek net echt. Dan zit je in een film .
Een ritme zien te bewaren is altijd goed. Toch heb ik ook hele zondagmiddagen plat moeten liggen. En de laatste jaren meer tussendoor moeten liggen.
Misschien nog wat van de hak op de tak.
Ik vertel dit niet om op de voorgrond te treden . Ik blijf graag anoniem.
Maar misschien is er iemand die ernstig slapeloos is en er nog iets aan heeft.
Corine
14-11-2024