Mijn man wilde scheiden, ik inmiddels zeker ook. Zal het hele verhaal hier verder besparen heeft op de vraag geen nut. Ik heb toen een mediator gebeld en deze hebben wij ingeschakeld. Ik wilde er samen uit komen en het beste doen voor de kinderen en hij gaf het zelfde aan.
We zijn nu 5 sessies verder en elke keer wordt er weer een nieuwe bom gedropt. Huis en verkoop, hij wil zo snel mogelijk verkopen. Ik kan geen kant op en wil blijven wonen maar de hypotheek zal ik niet op mijn naam kunnen zetten vanwege part-time werk,verhuizing en daardoor een andere baan met tijdelijk contract , ik kan de lasten wel dragen.
Ik heb ook geen recht op een huurhuis.
Hij wilt geen of weinig alimentatie betalen hij vind dat ik maar fulltime moet gaan werken. Ik vind kinderen opvoeden veel belangrijker.Ik heb daar water bij de wijn gedaan in hoogte alimentatie maar na verdere ontwikkelingen begin ik daar toch aan te twijfelen.
Pensioen hij wilt/vind dat ik daar geen recht op heb.
Maar dit is bijzaak bij het voor mij belangrijkste de kinderen. Begin september hebben wij verteld dat papa en mama niet meer verliefd zijn.daarna hebben wij een paar weken birdnesting gedaan. We hebben een caravan op het terrein van ons huis staan waar de ene was als de ander bij de kinderen was, maar dat was nog dichtbij de kinderen konden zo bij allebei langs.
Begin oktober is hij uit huis gegaan naar een tijdelijke huurwoning tot half maart volgend jaar. Hij zat al enorm moeilijk te doen over reistijd in het convenant en nu komt de aap uit de mouw hij wilt in maart over gaan naar het huis van zijn nieuwe vriendin die op ruim een half uur weg woont. Hoe ver precies weet ik niet want ik ken haar niet.
Dat is al een moeilijk punt voor mij ik vind dat te lang reizen voor de kinderen met co-ouderschap (do en vr bij hem en om het weekend). Maar ik vind het ook niet wenselijk om mijn kinderen die nog niet eens aan de nieuwe situatie gewent zijn in zo een korte tijd te laten wennen aan een nieuwe thuis inclusief nieuwe woonplaats, vrouw en 3 puber kinderen. Mijn kinderen zijn 7 en 8. Hij zegt de vrouw 3 maanden geleden op een datingsite ontmoet te hebben.Lijkt mij geen gezonde stabiele basis in die korte tijdsperiode. Ook wil hij niet dat ik kennis met haar maak. En eerlijkheid dient te zeggen dat ik weiger mijn kinderen achter te laten bij iemand die ik nog nooit ontmoet heb.de kinderen hebben naar mijn weten en zijn zeggen haar en de andere kinderen ook nog nooit ontmoet en weten ook nergens van.
Dit is de rede dat ik begin te twijfelen of de mediation wel de juiste weg is.
Ik krijg ook geen duidelijk idee over wat wettelijk mijn rechten zijn. En ben bar slecht in onderhandelen terwijl dat juist zijn werk is.
Ik wil altijd de goede vrede bewaren en heb een hekel aan conflict. Hoop ondanks alles dat we voor de kinderen straks nog steeds door een deur kunnen. Maar wil hun en mijzelf ook geen tekort doen want als ik mezelf te kort doe heeft dat ook effect op hun en dit moet je in een keer goed doen.
En ik denk dat de goede vrede er toch nooit meer komt met zijn houding.
Graag heb ik advies en ervaringen om te beslissen over wat de juiste weg is.
We zijn nu 5 sessies verder en elke keer wordt er weer een nieuwe bom gedropt. Huis en verkoop, hij wil zo snel mogelijk verkopen. Ik kan geen kant op en wil blijven wonen maar de hypotheek zal ik niet op mijn naam kunnen zetten vanwege part-time werk,verhuizing en daardoor een andere baan met tijdelijk contract , ik kan de lasten wel dragen.
Ik heb ook geen recht op een huurhuis.
Hij wilt geen of weinig alimentatie betalen hij vind dat ik maar fulltime moet gaan werken. Ik vind kinderen opvoeden veel belangrijker.Ik heb daar water bij de wijn gedaan in hoogte alimentatie maar na verdere ontwikkelingen begin ik daar toch aan te twijfelen.
Pensioen hij wilt/vind dat ik daar geen recht op heb.
Maar dit is bijzaak bij het voor mij belangrijkste de kinderen. Begin september hebben wij verteld dat papa en mama niet meer verliefd zijn.daarna hebben wij een paar weken birdnesting gedaan. We hebben een caravan op het terrein van ons huis staan waar de ene was als de ander bij de kinderen was, maar dat was nog dichtbij de kinderen konden zo bij allebei langs.
Begin oktober is hij uit huis gegaan naar een tijdelijke huurwoning tot half maart volgend jaar. Hij zat al enorm moeilijk te doen over reistijd in het convenant en nu komt de aap uit de mouw hij wilt in maart over gaan naar het huis van zijn nieuwe vriendin die op ruim een half uur weg woont. Hoe ver precies weet ik niet want ik ken haar niet.
Dat is al een moeilijk punt voor mij ik vind dat te lang reizen voor de kinderen met co-ouderschap (do en vr bij hem en om het weekend). Maar ik vind het ook niet wenselijk om mijn kinderen die nog niet eens aan de nieuwe situatie gewent zijn in zo een korte tijd te laten wennen aan een nieuwe thuis inclusief nieuwe woonplaats, vrouw en 3 puber kinderen. Mijn kinderen zijn 7 en 8. Hij zegt de vrouw 3 maanden geleden op een datingsite ontmoet te hebben.Lijkt mij geen gezonde stabiele basis in die korte tijdsperiode. Ook wil hij niet dat ik kennis met haar maak. En eerlijkheid dient te zeggen dat ik weiger mijn kinderen achter te laten bij iemand die ik nog nooit ontmoet heb.de kinderen hebben naar mijn weten en zijn zeggen haar en de andere kinderen ook nog nooit ontmoet en weten ook nergens van.
Dit is de rede dat ik begin te twijfelen of de mediation wel de juiste weg is.
Ik krijg ook geen duidelijk idee over wat wettelijk mijn rechten zijn. En ben bar slecht in onderhandelen terwijl dat juist zijn werk is.
Ik wil altijd de goede vrede bewaren en heb een hekel aan conflict. Hoop ondanks alles dat we voor de kinderen straks nog steeds door een deur kunnen. Maar wil hun en mijzelf ook geen tekort doen want als ik mezelf te kort doe heeft dat ook effect op hun en dit moet je in een keer goed doen.
En ik denk dat de goede vrede er toch nooit meer komt met zijn houding.
Graag heb ik advies en ervaringen om te beslissen over wat de juiste weg is.
Willow
> 2 jaar geleden
