Is terugkeer naar het paspoortland een zegen? Deel 3

Is terugkeer naar het paspoortland een zegen? Deel 3.

Hoe TCK’s wel of niet omgaan met hun terugkeer naar het paspoortland kan van invloed zijn op hun toekomstige leven. Erkennen dat dit ook een deel is van de TCK ervaring, is net zo belangrijk als alle andere facetten waar een TCK mee te maken krijgt.

Barbara Schaetti, een Amerikaans/Zwitserse ATCK die is afgestudeerd op “Ontwikkeling van identiteit onder TCK’s” , heeft het volgende advies: “Laat je kind al vanaf de eerste jaren in het buitenland kennis maken met de term Third Culture Kid.”

Op dat moment zullen zij nog niet in deze term geïnteresseerd zijn maar wanneer zij op een zeker moment zin willen gaan geven aan hun internationale leven, dan weten zij dat dit een onderwerp is waar mensen over geschreven en gesproken hebben.

Het kan ook zinvol zijn om te praten met mensen die dit proces al hebben doorgemaakt. Een seminar bezoeken of een van de boeken lezen over Third Culture Families zoals “Homeward Bound” door Robin Pascoe en “The Art of Coming Home” door Craig Storti kunnen ook helpen.

Verder is het belangrijk om je op de terugkeer voor te bereiden op dezelfde manier als je dat doet wanneer je naar het buitenland vertrekt. Het is belangrijk voor ouders om te beseffen dat hun kinderen misschien niet dezelfde nationale identiteit ervaren als zijzelf. Dit kan een futiliteit lijken maar het kan veel stress in een gezin veroorzaken als een TCK, al is het maar voor even, zich afzet tegen het paspoortland.

Wanneer ouders hun kinderen terugsturen naar het paspoortland (of naar een ander land voor een opleiding), dan is het de verantwoordelijkheid van de ouders om ervoor te zorgen dat hun kinderen verzorgd en beschermd worden en zorgen voor een “home-away-from-home.”

Dit lijkt logisch maar er zijn verhalen van TCK’s die aankomen op een universiteit en geen idee hebben waar zij naar toe moeten gaan tijdens de schoolvakanties of lange weekenden.

Ouders sturen hun kinderen terug naar het paspoortland terwijl zij zelf in het buitenland achterblijven in de veronderstelling dat alles wel goed zal komen en er misschien wel op vertrouwen dat familieleden wel voor hun kinderen zullen zorgen.

Als er geen veilige haven beschikbaar is voor de TCK in het paspoortland, dan zouden ouders of één van de ouders, moeten overwegen om zeer regelmatig in het paspoortland te verblijven totdat het kind zich veilig en vertrouwd voelt met zijn nieuwe leven.

Dit kan gevolgen hebben voor de carrière van de ouders en aanzienlijke kosten met zich meebrengen. Ervoor kiezen om dit niet te doen, kan de kinderen levenslang beschadigen.

Zij kunnen bijvoorbeeld het gevoel krijgen door hun ouders in de steek te zijn gelaten en mede hierdoor foute keuzes gaan maken als zij zich proberen aan te passen in een wereld die zij niet kennen. Een van de hulpmiddelen die een TCK kan helpen om zich weer thuis te voelen in zijn paspoortland, is de mogelijkheid om het gastland nog een keer te bezoeken.

Het gevaar bestaat dat een TCK het gastland zo gaat idealiseren dat dit het proces van terugkeer in het paspoortland verstoort. Teruggaan kan helpen om alles te relativeren en een TCK bewust maken van het feit dat niets hetzelfde blijft en dat het verleden nu de basis is geworden voor het heden.