Ik was aan het werken en mama stuurde mij een bericht of ik iets van je gehoord had.
Ik stuurde je een berichte, maar geen reactie. Je was al 3 dagen niet op App geweest. Dus toen probeerde ik je maar te bellen. En ook daar geen reactie. Ik heb mama gezegd dat ze maar naar jou huis toe moest gaan omdat ze toch in de buurt was.
Mama kon niet naar binnen omdat jou sleutels aan de binnenkant van de deur zaten. Je reageerde ook nergens op. Ze heeft 112 gebeld en ik ben snel weggegaan van het werk om naar jou appartement te gaan. Eenmaal aangekomen voor het gebouw zie ik de politie al staan. Ik ren de appartement binnen en ren de trappen op.
Daar zie ik de politie je deur nog inrammen. Eenmaal de deur open mochten wij niet naar binnen. Maar je was er niet meer. Je lag op de bank en bent in een suiker coma geraakt. ik kon en wilde het gewoon niet geloven. Je kon niet dood zijn het kon gewoon niet.
Ik belde je beste vriend op om het te vertellen. Hij dacht dat ik een grapje maakte. Maar ik wenste dat het een grapje was. Hij kon het gewoon niet geloven.
We gamede samen elke avond op die ene week na omdat ik veel moest overwerken. Had ik het kunnen verkomen? ik ben elke dag naar de uitvaartcentrum gegaan om je te bezoeken. Je lag in de kist en het leek alsof je sliep. na dag 3 hield ik je handen vast. Je was zou koud. Maar ik bleef volhouden dat je elk moment wakker werd.
De uitvaart was het moeilijkste in mijn leven om mee te maken. Nu bijna 3 maanden later woon ik in jou appartement. Hopend op een teken van jou. Werken word moeilijk voor mij.
Ik slaap al een paar dagen slecht / niet. werken lukt me niet en er is geen seconde dat ik niet aan je denk en in huilen uitbarst. Ik weet gewoon niet meer hoe ik hier mee moet leven.
Nu pas zie ik in dat ik dringend hulp nodig heb. Ik heb met spoed een afspraak gemaakt bij de huisarts. En daarom dat ik hier mijn verhaal doe.
7-10-2020 Lieve Mathijs ik zal je nooit vergeten en je bent voor altijd in mijn hart. We missen je vreselijk. Ik hou super veel van je
Ik stuurde je een berichte, maar geen reactie. Je was al 3 dagen niet op App geweest. Dus toen probeerde ik je maar te bellen. En ook daar geen reactie. Ik heb mama gezegd dat ze maar naar jou huis toe moest gaan omdat ze toch in de buurt was.
Mama kon niet naar binnen omdat jou sleutels aan de binnenkant van de deur zaten. Je reageerde ook nergens op. Ze heeft 112 gebeld en ik ben snel weggegaan van het werk om naar jou appartement te gaan. Eenmaal aangekomen voor het gebouw zie ik de politie al staan. Ik ren de appartement binnen en ren de trappen op.
Daar zie ik de politie je deur nog inrammen. Eenmaal de deur open mochten wij niet naar binnen. Maar je was er niet meer. Je lag op de bank en bent in een suiker coma geraakt. ik kon en wilde het gewoon niet geloven. Je kon niet dood zijn het kon gewoon niet.
Ik belde je beste vriend op om het te vertellen. Hij dacht dat ik een grapje maakte. Maar ik wenste dat het een grapje was. Hij kon het gewoon niet geloven.
We gamede samen elke avond op die ene week na omdat ik veel moest overwerken. Had ik het kunnen verkomen? ik ben elke dag naar de uitvaartcentrum gegaan om je te bezoeken. Je lag in de kist en het leek alsof je sliep. na dag 3 hield ik je handen vast. Je was zou koud. Maar ik bleef volhouden dat je elk moment wakker werd.
De uitvaart was het moeilijkste in mijn leven om mee te maken. Nu bijna 3 maanden later woon ik in jou appartement. Hopend op een teken van jou. Werken word moeilijk voor mij.
Ik slaap al een paar dagen slecht / niet. werken lukt me niet en er is geen seconde dat ik niet aan je denk en in huilen uitbarst. Ik weet gewoon niet meer hoe ik hier mee moet leven.
Nu pas zie ik in dat ik dringend hulp nodig heb. Ik heb met spoed een afspraak gemaakt bij de huisarts. En daarom dat ik hier mijn verhaal doe.
7-10-2020 Lieve Mathijs ik zal je nooit vergeten en je bent voor altijd in mijn hart. We missen je vreselijk. Ik hou super veel van je
Anoniem
> 2 jaar geleden
