Mijn naam is Resi en ik ben 42 jaar oud.
Moeder van 2 dochters van 18 en 20.
In 2015 is er bij mij ptss vastgesteld.
In het kort mijn situatie:
Op mijn 18e uit huis gegaan omdat ik door mijn ouders geestelijk en lichamelijk werd mishandeld.
Gaan samenwonen met mijn ex waar ik op dat moment 3 jaar mee samen was, en we kregen 2 dochters.
Deze relatie zie ik nu in was een uitvlucht om bij mijn ouders weg te kunnen zijn en me veilig te kunnen voelen.
Mijn ex blijkt een op en top narcist en ook hij heeft mij geestelijk en lichamelijk mishandeld.
In 2015 naar een relatie van 23 jaar ben ik gevlucht naar een vrouwenopvang.
Ik heb inmiddels een eigen huisje waar ik woon met mijn jongste dochter.
Het was de bedoeling dat Ik vanuit de opvang terug zou gaan naar mijn oude woonplaats.
Dan wou mijn oudste dochter weer bij mij gaan wonen.
Omdat mijn ex mij bleef lastig vallen is er besloten voor mijn rust en veiligheid afstand te bewaren en woon ik nu 40 km verder weg.
Mijn oudste vind dat te ver weg van haar vriend en bleef bij vader.
Inmiddels is ze helemaal gehersenspoeld en wil al ruim 3 jaar niks meer van me weten.
Mijn ex is veroordeeld voor het huiselijk geweld en heeft een contactverbod. (waar ie niks van aan trekt)
Ik heb geen contact meer met mijn fam, mijn schoonfam houd mijn ex de hand boven het hoofd.
Ik heb geen vrienden en dus behalve mijn dochter geen aanspraak.
Ik heb voor mijn veiligheid mijn oude vrienden die ook bevriend zijn met mijn ex moeten laten voor wat het was.
Ik slik sinds ong half jaar 120 mg antidepressiva.
Ook slik ik medicatie voor mijn te hoge bloeddruk door de stress.
Waar ik tegen aan loop bij mezelf is dat de omgeving niet goed begrijpt wat ptss en een depressie inhoud.
Ik krijg geregeld te horen dat ik nog te veel met mijn ex bezig ben en daarom niet vooruit kom.
Ik vind dit zeer kwetsend om te horen.
Mijn ex is een narcist is zolang hij leeft zal hij mij blijven proberen kapot te maken.
Het is geen gewone relatie waarbij je het boek kunt sluiten.
De eenzaamheid is iets waar ik veel last van heb.
Kunnen praten met mensen die begrijpen hoe je je voelt.
Ik hoop dat ik hier wat kan leren en advies is altijd welkom!
Moeder van 2 dochters van 18 en 20.
In 2015 is er bij mij ptss vastgesteld.
In het kort mijn situatie:
Op mijn 18e uit huis gegaan omdat ik door mijn ouders geestelijk en lichamelijk werd mishandeld.
Gaan samenwonen met mijn ex waar ik op dat moment 3 jaar mee samen was, en we kregen 2 dochters.
Deze relatie zie ik nu in was een uitvlucht om bij mijn ouders weg te kunnen zijn en me veilig te kunnen voelen.
Mijn ex blijkt een op en top narcist en ook hij heeft mij geestelijk en lichamelijk mishandeld.
In 2015 naar een relatie van 23 jaar ben ik gevlucht naar een vrouwenopvang.
Ik heb inmiddels een eigen huisje waar ik woon met mijn jongste dochter.
Het was de bedoeling dat Ik vanuit de opvang terug zou gaan naar mijn oude woonplaats.
Dan wou mijn oudste dochter weer bij mij gaan wonen.
Omdat mijn ex mij bleef lastig vallen is er besloten voor mijn rust en veiligheid afstand te bewaren en woon ik nu 40 km verder weg.
Mijn oudste vind dat te ver weg van haar vriend en bleef bij vader.
Inmiddels is ze helemaal gehersenspoeld en wil al ruim 3 jaar niks meer van me weten.
Mijn ex is veroordeeld voor het huiselijk geweld en heeft een contactverbod. (waar ie niks van aan trekt)
Ik heb geen contact meer met mijn fam, mijn schoonfam houd mijn ex de hand boven het hoofd.
Ik heb geen vrienden en dus behalve mijn dochter geen aanspraak.
Ik heb voor mijn veiligheid mijn oude vrienden die ook bevriend zijn met mijn ex moeten laten voor wat het was.
Ik slik sinds ong half jaar 120 mg antidepressiva.
Ook slik ik medicatie voor mijn te hoge bloeddruk door de stress.
Waar ik tegen aan loop bij mezelf is dat de omgeving niet goed begrijpt wat ptss en een depressie inhoud.
Ik krijg geregeld te horen dat ik nog te veel met mijn ex bezig ben en daarom niet vooruit kom.
Ik vind dit zeer kwetsend om te horen.
Mijn ex is een narcist is zolang hij leeft zal hij mij blijven proberen kapot te maken.
Het is geen gewone relatie waarbij je het boek kunt sluiten.
De eenzaamheid is iets waar ik veel last van heb.
Kunnen praten met mensen die begrijpen hoe je je voelt.
Ik hoop dat ik hier wat kan leren en advies is altijd welkom!
Resi
> 2 jaar geleden
