Mijn King, hubby, zielmaatje is verongelukt

Mijn King, hubby, zielmaatje is verongelukt.
Op de dag dat we gingen samenwonen.

De hele week zijn we bezig geweest met al zijn spullen naar mij te brengen, de dag dat hij over zou komen heeft hij smorgens de sleutels ingeleverd van zijn huis en onderweg naar ons.
70 minuten rijden en nog geen tien minuten van ons huis is het ongeluk veroorzaakt door een ander.

7 maanden samen, een nieuw begin, een nieuwe toekomst waar we vanaf het begin al over praatte.
We wisten vanaf dag 1 dat wij zielmaatje zijn.
Nooit geen geluk gekend en altijd pech hadden we alles wat we zochten in elkaar gevonden.

Pas 28 jaar (net een maand) en hij wordt uit ons leven gerukt.
De pijn is ondraaglijk. Het gemis is groter dan het leven zelf.
Ik ga door voor de kinderen, maar alles voelt nutteloos.
Nooit heb ik iemand vertrouwd tot hij in ons leven kwam.
Mijn steun en toeverlaat, ik kon eindelijk eens ademen en nu is mijn hart versteend.

Ik heb niemand in mijn omgeving die een partner verloren is.
Hoe ga je om met het verlies van je zielsmaatje?