Mis hem nog elke minuut van de dag

Wat erg voor je, ik begrijp je volkomen..Zijn er geen mensen in de buurt of van het verzorgingstehuis waar je man verbleef, waar je je verhaal zou kunnen doen? Misschien zijn er lotgenoten ..Veel sterkte!

Verschrikkelijk voor je Ilse. Wens je veel sterkte toe, logisch dat je hem mist.

Hij is er nog maar ik heb nu al angsten voor het alleen zijn help

Ach wat triest te lezen. Je maatje kwijt. Ja dan is rouwen aan de orde en dat is indrukwekkend en eigenlijk hard werken.
Toch niet hetzelfde als depressie. Voor rouwen zijn steungroepjes vast ook wel online. Het is een ander proces. Ik hou zelf erg van de boeken en voordrachten van de Belgische Psycholoog Manu Keirse. Die geeft zo veel inzicht en begrip. En kennis. Hij spreekt over rouw taken. De gebieden waar je rouwverwerking op bezig is. Dat geeft je meer idee over wat je concreet kan doen op dit moment. Om er iets meer lucht in te krijgen. Het moet zijn tijd hebben. Er wat meer lucht in krijgen betekent helemaal niet dat je de overledene vergeet. Juist stilstaan bij verjaar en sterfdata en die delen met iemand is een manier. Kleine rituelen kunne zo vol betekenis zijn. Prater erover met iemand, nu en dan bewust vragen of iemand een kwartiertje met je wil spreken er over is bijvoorbeeld een manier. Dan weet de ander ook waar die aan begint en is er duidelijkheid. Uitproberen wat werkt voor jou want het is heel erg persoonlijk