Mijn lieve opa en steun en toeverlaat verloren aan kanker ik was 25 jaar, jaar later mijn moeder zeer plotseling aan de gevolgen van copd nog kort afscheid kunnen nemen en ze was overleden,10 maanden na mijn moeder, nu paar dagen geleden mijn lieve trouwe hond uit het niks dood neergevallen uit haar autopsie bleek ze een aortha obstructie te hebben gehad ik ben kapot van verdriet ik kan niet meer zoveel zware verliezen zo kort achter elkaar en mijn lieve hond angel had me al die jaren door al mijn problemen heen gesleept inclusief alle verliezen ik kan niet meer denken of functioneren en wil niet meer thuis zijn door alle herinneringen aan haar. De pillen van de dokter doen niks en wil gewoon niet meer hier zijn het gemis is zo sterk het gaat door mijn hart door mijn ziel het enigste wat ik kan is huilen en gillen waarom ik ook haar nog zo vroeg moest verliezen
Yas
> 2 jaar geleden
