2 weken geleden heb ik mijn stiefvader verloren na een ernstig ziekbed. Ondanks dat hij niet mijn echte vader was voelde dan voor mij wel zo en ik mis hem zo erg. Overal en elke dag wordt je aan hem herinnert en dat doet zoveel pijn om dan te weten dat hij nooit meer thuis komt.
We waren net 2 weken verhuist en toen werd hij opgenomen in het ziekenhuis met alvleesklier ontsteking wij dachten die komt er wel boven op na 2 weken maar uiteindelijk heeft zijn strijd 9 weken geduurt en is hij op 59 jarige leeftijd overleden.
Hij kan er niet bij zijn als ik ooit hoop te trouwen hij kan er niet bij zijn als ik ooit mijn eerste kind hoop te krijgen. Nooit meer zal hij bij ons zijn en dat doet pijn heel veel pijn
We waren net 2 weken verhuist en toen werd hij opgenomen in het ziekenhuis met alvleesklier ontsteking wij dachten die komt er wel boven op na 2 weken maar uiteindelijk heeft zijn strijd 9 weken geduurt en is hij op 59 jarige leeftijd overleden.
Hij kan er niet bij zijn als ik ooit hoop te trouwen hij kan er niet bij zijn als ik ooit mijn eerste kind hoop te krijgen. Nooit meer zal hij bij ons zijn en dat doet pijn heel veel pijn
Anoniem
> 2 jaar geleden
