Beste lezer(es)
Ik zit met een dilemma, een stelling waar ik lastig overheen kan stappen.
Ben benieuwd hoe anderen dit zouden ervaren.
Ik heb nu een relatie met mijn huidige partner, deze beslaat nu ongeveer 2 jaren.
Momenteel ben ik 18 weken zwanger van een tweeling, hartstikke leuk en wonderlijk.
Toch zijn er helaas behoorlijk wat problemen tussen mij en mijn partner, waarvan ik niet weet of we hier doorheen kunnen komen en onze relatie ' functioneel ' kunnen houden. We hebben hier meerdere gesprekken over gehad en eigenlijk, komt het niet echt tot een structurele oplossing, waardoor er zaken niet verbeteren en zorgt voor verwijdering, met name van mijn kant. Nu heb ik zoiets van, als eea niet werkt, dan is het misschien beter er een punt achter te zetten en verder te praten over hoe eea vorm moet gaan krijgen met betrekking tot contact vader, tweeling. Nu gaf hij aan, dat hij de relatie het liefst niet wil beëindigen, maar als dit wel gebeurd, niets met de tweeling te maken wil hebben omdat er nog een keuze is voor abortus..lees 18 weken zwanger, een fucking no go voor mij. Als de kinderen levensvatbaar geweest waren, hadden de zaken anders gelegen voor hem en had hij ze wel na een relatiebreuk willen zien en er een band mee willen opbouwen. Ik sta niet snel ergens van te kijken met mijn 10 jaar werkzaam zijn in de psychiatrie, maar ben hier toch wel even stil van. Graag zou ik lezen hoe anderen dit zouden beleven. Alvast bedankt.
Groetjes
Ik zit met een dilemma, een stelling waar ik lastig overheen kan stappen.
Ben benieuwd hoe anderen dit zouden ervaren.
Ik heb nu een relatie met mijn huidige partner, deze beslaat nu ongeveer 2 jaren.
Momenteel ben ik 18 weken zwanger van een tweeling, hartstikke leuk en wonderlijk.
Toch zijn er helaas behoorlijk wat problemen tussen mij en mijn partner, waarvan ik niet weet of we hier doorheen kunnen komen en onze relatie ' functioneel ' kunnen houden. We hebben hier meerdere gesprekken over gehad en eigenlijk, komt het niet echt tot een structurele oplossing, waardoor er zaken niet verbeteren en zorgt voor verwijdering, met name van mijn kant. Nu heb ik zoiets van, als eea niet werkt, dan is het misschien beter er een punt achter te zetten en verder te praten over hoe eea vorm moet gaan krijgen met betrekking tot contact vader, tweeling. Nu gaf hij aan, dat hij de relatie het liefst niet wil beëindigen, maar als dit wel gebeurd, niets met de tweeling te maken wil hebben omdat er nog een keuze is voor abortus..lees 18 weken zwanger, een fucking no go voor mij. Als de kinderen levensvatbaar geweest waren, hadden de zaken anders gelegen voor hem en had hij ze wel na een relatiebreuk willen zien en er een band mee willen opbouwen. Ik sta niet snel ergens van te kijken met mijn 10 jaar werkzaam zijn in de psychiatrie, maar ben hier toch wel even stil van. Graag zou ik lezen hoe anderen dit zouden beleven. Alvast bedankt.
Groetjes
Kiki
> 2 jaar geleden
