Pubers en stiefmoeders

O wat een combinatie: pubers en stiefmoeders….

Gewone ouders hebben het al lastig als hun kids in de puberteit komen…. Voor stiefouder is het vaak nog lastiger. Het kan ook heel goed gaan, maar ik heb veel stiefmoeders horen verzuchten:

- Waarom kan ik NIKS goed doen? Zelfs als ik een cadeautje geef dan zegt ze dat ik haar wil omkopen…
- Mijn stiefdochter wil persé tussen ons in zitten, als ze de kans had nam ze mijn plaats in.
- Mijn stiefzoon kan heel nadrukkelijk zeggen: “dag pap!” Terwijl ik er nog geen meter vandaan sta…. Alsof ik lucht ben!
- Als ik een welgemeend advies geef wordt er gezegd: “dat maken papa en ik wel uit!”

Ze lijken een gloeiende hekel aan je te hebben. Dat kan ook zo zijn, maar dat hóeft niet. De natuurlijke ouder moet natuurlijk altijd ingrijpen als de stiefouder wordt aangevallen. Hij/zij moet duidelijk maken dat jij géén lucht bent en dat jij gewaardeerd mag worden.

Maar het heeft niets met jou als mens te maken, dat ze zo doen….Jij bent niet onuitstaanbaar, maar de positie die jij hebt is “fout”.

Het heeft te maken met loyaliteit naar de "afwezige" ouder maar je kunt bovendien nog gezien worden als een bemoeial. (Er is nóg een volwassene die de puber kritisch bekijkt.)

Tips:
1. Verwacht niet te veel maar laat niet toe dat men gaat schelden
2. Toon begrip voor de loyaliteit
3. Geef het kind de kans voor exclusieve aandacht van zijn vader