6 augustus is mijn lieve, dierbare vriend overleden. Samen met hem is voor mijn gevoel mijn toekomstperspectief heengegaan. Zwaar alcohol verslaafd, nog geen 40. Vaak in de relatie was ik erg eenzaam waarom is het merendeel wat ik liefhad in mijn leven weg? Hij was erg egocentrisch waarom loop ik nog steeds met het gevoel dat hij alles voor me was en dat het nu weg is? Rationele gedachte is dat ik mijn beste vriend verloren ben, maar ik ben een stuk van mezelf kwijt. Ik sta op en ga naar bed met de gedachte dat hij dood is. Is nu 2 maanden geleden en heb hem zien sterven. Ik heb vaak verdriet dat ik niet bij hem kan zijn maar ik ben nog niet klaar met mijn pad. Ik heb moeite met het feit dat ik moeilijk mensen toe kan laten maar iedereen in mijn omgeving zegt dat het tijd nodig heeft… tijd zal het leren.
Anoniem
> 2 jaar geleden
