In mijn praktijk besteed ik regelmatig aandacht aan lummelen. Naast dat het helpend is om te ontdekken hoe gedachten en gevoelens invloed hebben op lichaam en leven, is het effect van lummelen ook heel krachtig.
Lummelen zou je kunnen omschrijven als een ‘activiteit’ waarin je als het ware niets doet. Zitten, voor je uit kijken in stilte of met muziek aan. Wandelen, gewoon een blokje om of in de natuur, nergens naar toe. Lezen. Uitslapen. Korte tukjes tussendoor. Alles juist niet met het doel om jezelf ‘beter’ te maken. Het juist niet aan het werk zijn. Even niet proberen te accepteren, begrijpen of loslaten. Niet om iets te bereiken, maar simpelweg om even niet iets te hoeven …
Een bekend patroon is om controle te krijgen over het hier en nu en de effecten op ons leven. Ik noem dat ook wel eens ‘Hier en Nu en Jus’. Er is het hier en nu. Ik zit nu op de bank, haar in een staart, zomerjurkje aan, op blote voeten. Laptop op schoot, deze tekst voor de column aan het schrijven. Het is 30 graden en de zon is verborgen achter wolken. Dat is wat het is, feitelijk. Ik zou ook kunnen schrijven; het is niet te doen warm, kom nergens toe door de hitte. Pfff en het gaat nog wel een tijdje door volgens de weersvoorspellingen. Ik word er gek van. Ik zweet op plekken waar ik niet eens wist dat ik kon zweten. Ik blijf zoveel mogelijk binnen en houd alles dicht. Vreselijk.
Als het ware maak ik op deze manier van het feitelijke hier en nu een soort van hutspot. Ik begin erop in te hakken en duwen en wil het een andere vorm geven. Een jus erover heen van frustratie en strijd. En dat is dan mijn nieuwe waarheid. Van daaruit ga ik mijn leven inrichten en vormgeven. Vanuit het gecreëerde plaatje. Eén ding weet ik zeker, ik ga me er niet prettiger onder voelen, terwijl de feiten ook niet eens veranderen.
Wanneer je echter in een flow bent, lijkt het alsof je vloeibaar geworden bent. Er lijkt geen jij als vorm meer aanwezig te zijn. Geen gedachten, geen kritiek of oordelen. Je bent simpelweg muziek aan het maken, aan het wandelen, aan het werk. Het gaat geheel vanzelf, vrij en in verbinding met wie of wat dan ook. Op het moment dat je als het ware weer beseft wat je aan het doen bent, schiet je weer in de vorm van mens. En ontstaat er weer strijd, behoefte aan controle. Heb je dit ook wel eens ervaren? Heel wonderlijk. In flow is er geen materie meer, maar alleen energie waar jij een natuurlijk onderdeel van bent. Jij bent de energie. Magisch.
Lummelen kan je automatisch in zo’n soort flow brengen. Gewoon omdat het kan. Ongetwijfeld zijn er ondertussen allerlei gedachten en gevoelens die aandacht van je willen.
Mijn advies is:
Lummel, terwijl er gedachten en gevoelens zijn.
Lummel, mét alles wat er is.
Lummel ze!
Peggy
Therapie Nuenen
Lid van Therapiepsycholoog
Nuenen
Lummelen zou je kunnen omschrijven als een ‘activiteit’ waarin je als het ware niets doet. Zitten, voor je uit kijken in stilte of met muziek aan. Wandelen, gewoon een blokje om of in de natuur, nergens naar toe. Lezen. Uitslapen. Korte tukjes tussendoor. Alles juist niet met het doel om jezelf ‘beter’ te maken. Het juist niet aan het werk zijn. Even niet proberen te accepteren, begrijpen of loslaten. Niet om iets te bereiken, maar simpelweg om even niet iets te hoeven …
Een bekend patroon is om controle te krijgen over het hier en nu en de effecten op ons leven. Ik noem dat ook wel eens ‘Hier en Nu en Jus’. Er is het hier en nu. Ik zit nu op de bank, haar in een staart, zomerjurkje aan, op blote voeten. Laptop op schoot, deze tekst voor de column aan het schrijven. Het is 30 graden en de zon is verborgen achter wolken. Dat is wat het is, feitelijk. Ik zou ook kunnen schrijven; het is niet te doen warm, kom nergens toe door de hitte. Pfff en het gaat nog wel een tijdje door volgens de weersvoorspellingen. Ik word er gek van. Ik zweet op plekken waar ik niet eens wist dat ik kon zweten. Ik blijf zoveel mogelijk binnen en houd alles dicht. Vreselijk.
Als het ware maak ik op deze manier van het feitelijke hier en nu een soort van hutspot. Ik begin erop in te hakken en duwen en wil het een andere vorm geven. Een jus erover heen van frustratie en strijd. En dat is dan mijn nieuwe waarheid. Van daaruit ga ik mijn leven inrichten en vormgeven. Vanuit het gecreëerde plaatje. Eén ding weet ik zeker, ik ga me er niet prettiger onder voelen, terwijl de feiten ook niet eens veranderen.
Wanneer je echter in een flow bent, lijkt het alsof je vloeibaar geworden bent. Er lijkt geen jij als vorm meer aanwezig te zijn. Geen gedachten, geen kritiek of oordelen. Je bent simpelweg muziek aan het maken, aan het wandelen, aan het werk. Het gaat geheel vanzelf, vrij en in verbinding met wie of wat dan ook. Op het moment dat je als het ware weer beseft wat je aan het doen bent, schiet je weer in de vorm van mens. En ontstaat er weer strijd, behoefte aan controle. Heb je dit ook wel eens ervaren? Heel wonderlijk. In flow is er geen materie meer, maar alleen energie waar jij een natuurlijk onderdeel van bent. Jij bent de energie. Magisch.
Lummelen kan je automatisch in zo’n soort flow brengen. Gewoon omdat het kan. Ongetwijfeld zijn er ondertussen allerlei gedachten en gevoelens die aandacht van je willen.
Mijn advies is:
Lummel, terwijl er gedachten en gevoelens zijn.
Lummel, mét alles wat er is.
Lummel ze!
Peggy
Therapie Nuenen
Lid van Therapiepsycholoog
Nuenen
