Perfectionisme

Perfectionisme gebruiken we als overlevingsmechanisme om niet te voelen dat we onszelf afwijzen. In plaats van de pijn te voelen ( en te helen) gaan we op jacht naar goedkeuring buiten onszelf. En moeten we de beste werknemer zijn, de beste dochter, de beste moeder, de beste echtgenoot. We hunkeren naar goedkeuring en blijven onszelf opjagen .Het is nooit goed genoeg want het kan altijd beter.

Perfectionisme is niet hetzelfde als je best doen. En heeft niets te maken met gezonde prestaties en groei.
Het is de overtuiging dat we, als we perfect leven, er perfect uitzien, alles perfect doen dat de pijn van afkeuring, van ons niets waard voelen , kunnen minimaliseren of voorkomen. Het is een vorm van zelfbescherming, die loodzwaar is en je uit kan putten. En zelfs kan leiden tot een burn-out.
Perfectionisme is geen vorm van zelfverbetering. Bij perfectionisme draait het erom goedgekeurd en geaccepteerd te worden door anderen.

In therapie leer je herkennen wanneer je iets doet vanuit het moeten, jezelf bewijzen, het perfect moeten doen. Je leert de “opjager” in jezelf herkennen.
De opjager wil je beschermen en beseft niet hoeveel schade die je toebrengt.
Door hier contact mee te maken, kun je het patroon doorbreken en leer je de
opjager om je te steunen ipv je op te jagen of af te kraken.

Begin met aan het eind van elke dag, 4 dingen op te schrijven waar je tevreden over bent over jezelf.

Boekentip:
De moed van imperfectie van Brené Brown