En na 30 jaar is hij ineens weg…..
Mijn man is op 7 november 2023 plotseling overleden na een val in het toilet. Hij was binnen enkele minuten weg, terwijl we dachten dat hij bewusteloos was. We hebben samen vier kinderen (twee volwassenen en twee jonge kinderen). We waren in totaal 30 jaar samen. Hij was een schat van een man, ontzettend lief en leefde alleen voor zijn gezin.
Ik leef met jullie allemaal mee. Het is nu precies 31 dagen geleden en onze pijn en leegte worden steeds groter. Ik voel me niet begrepen, maar dat verwacht ik ook niet, want dit is mijn verdriet en verlies. De pijn wordt inderdaad met de dag erger. Nu lees ik dat zelfs na jaren jullie nog steeds enorm verdriet voelen. Hoe doen jullie dat? Hoe gaan jullie verder met jullie leven en dagelijkse dingen? Ik heb een jong gezin en moet mijn kinderen opvoeden. Op dit moment kan ik aan niets anders denken dan aan mijn eigen verdriet.
Ik weet niet of mijn woorden recht doen aan het verdriet en de leegte die ik voel. Ik wens jullie allemaal het allerbeste. Uiteindelijk moeten we het zelf doen, en niemand kan onze pijn met ons delen. Maar het is geruststellend om te zien dat er zoveel mensen zijn die hetzelfde meemaken. Ik dacht dat er iets mis was met mij omdat ik alleen maar heldenverhalen hoorde van andere weduwen in mijn omgeving.
Mijn man is op 7 november 2023 plotseling overleden na een val in het toilet. Hij was binnen enkele minuten weg, terwijl we dachten dat hij bewusteloos was. We hebben samen vier kinderen (twee volwassenen en twee jonge kinderen). We waren in totaal 30 jaar samen. Hij was een schat van een man, ontzettend lief en leefde alleen voor zijn gezin.
Ik leef met jullie allemaal mee. Het is nu precies 31 dagen geleden en onze pijn en leegte worden steeds groter. Ik voel me niet begrepen, maar dat verwacht ik ook niet, want dit is mijn verdriet en verlies. De pijn wordt inderdaad met de dag erger. Nu lees ik dat zelfs na jaren jullie nog steeds enorm verdriet voelen. Hoe doen jullie dat? Hoe gaan jullie verder met jullie leven en dagelijkse dingen? Ik heb een jong gezin en moet mijn kinderen opvoeden. Op dit moment kan ik aan niets anders denken dan aan mijn eigen verdriet.
Ik weet niet of mijn woorden recht doen aan het verdriet en de leegte die ik voel. Ik wens jullie allemaal het allerbeste. Uiteindelijk moeten we het zelf doen, en niemand kan onze pijn met ons delen. Maar het is geruststellend om te zien dat er zoveel mensen zijn die hetzelfde meemaken. Ik dacht dat er iets mis was met mij omdat ik alleen maar heldenverhalen hoorde van andere weduwen in mijn omgeving.
Sophie
08-12-2023
