Afijn! Burn-out, vervelend, naar, maar na een periode van rust en herstel i.c.m. een behandeling is nu alles mooi in kaart gebracht.
Ik weet wat ik anders moet doen als ik in soortgelijke situaties kom, ik snap mijn eigen valkuilen en ben in principe gewapend om deze tegen te gaan of om van bij te komen mocht ik een fout begaan. In principe heb ik een punt bereikt waarbij ik mij in controle voel. (Ondanks de afwezigheid van energie en concentratie zoals ik die ooit had)
Nu is het zo dat ik afhankelijk ben van mijn werkgever om mij te voorzien in werkzaamheden en deze dit niet voldoende kan 'downscalen' of koppelen aan mijn hersteltraject. Daarbij ook vele verantwoordelijke mensen niet competent of intrinsiek gemotiveerd zijn om oplossingen te zoeken.
Hierdoor ben ik dus op een soort dood punt terecht gekomen. Ik heb namelijk niet de energie of het vertrouwen een grote nieuwe uitdaging aan te gaan (of überhaupt te zoeken) zonder daarbij risico's te nemen die verdere stressoren zouden kunnen opleveren. Denk aan financieel risico of uitval waardoor ik bij tijdelijke contracten misschien wel vriendelijk bedankt wordt.
Ik zoek dus eigenlijk een oplossing om mijzelf te voorzien van structuur en uitdaging binnen deze lastige impasse. Heeft iemand ideeën of gedachtes :)?
BTW, mijn punt binnen mijn burn-out waar ik veel aan gehad heb is de realisatie dat de negatieve gedachtenspinsels waarin ik terecht kon komen door de stress etc. Ook onderdeel is van de burn-out. Het hielp dus erg om deze steeds te weerleggen en ze te erkennen als niets meer dan dat en ze minder waarde te geven. (Hopelijk heeft iemand hier wat aan :))
Toevoeging; Ja ik heb dit probleem al 100x aangekaart en ik vind het helaas erg lastig om zomaar wat voor mijzelf te doen terwijl mijn werkgever mij in principe straks voor 40 uur op kantoor mag verwachten
Ik weet wat ik anders moet doen als ik in soortgelijke situaties kom, ik snap mijn eigen valkuilen en ben in principe gewapend om deze tegen te gaan of om van bij te komen mocht ik een fout begaan. In principe heb ik een punt bereikt waarbij ik mij in controle voel. (Ondanks de afwezigheid van energie en concentratie zoals ik die ooit had)
Nu is het zo dat ik afhankelijk ben van mijn werkgever om mij te voorzien in werkzaamheden en deze dit niet voldoende kan 'downscalen' of koppelen aan mijn hersteltraject. Daarbij ook vele verantwoordelijke mensen niet competent of intrinsiek gemotiveerd zijn om oplossingen te zoeken.
Hierdoor ben ik dus op een soort dood punt terecht gekomen. Ik heb namelijk niet de energie of het vertrouwen een grote nieuwe uitdaging aan te gaan (of überhaupt te zoeken) zonder daarbij risico's te nemen die verdere stressoren zouden kunnen opleveren. Denk aan financieel risico of uitval waardoor ik bij tijdelijke contracten misschien wel vriendelijk bedankt wordt.
Ik zoek dus eigenlijk een oplossing om mijzelf te voorzien van structuur en uitdaging binnen deze lastige impasse. Heeft iemand ideeën of gedachtes :)?
BTW, mijn punt binnen mijn burn-out waar ik veel aan gehad heb is de realisatie dat de negatieve gedachtenspinsels waarin ik terecht kon komen door de stress etc. Ook onderdeel is van de burn-out. Het hielp dus erg om deze steeds te weerleggen en ze te erkennen als niets meer dan dat en ze minder waarde te geven. (Hopelijk heeft iemand hier wat aan :))
Toevoeging; Ja ik heb dit probleem al 100x aangekaart en ik vind het helaas erg lastig om zomaar wat voor mijzelf te doen terwijl mijn werkgever mij in principe straks voor 40 uur op kantoor mag verwachten
Anoniem
16-04-2024
