Ik ben een man van 55 en 20 jaar getrouwd met een hele lieve vrouw.
Het geheim dat ik heel lang voor haar gehouden heb kunnen houden is pas geleden uitgekomen en heeft ons huwelijk behoorlijk onder druk gezet.
Mijn geheim heeft betrekking op een fetisj die best veel voorkomt maar op weinig begrip kan rekenen. Ik draag namelijk graag af en toe een luier. Dat doe ik al heel lang, ruim voor ik mijn vrouw leerde kennen en het geeft me een heel prettig, rustig en geborgen gevoel.
Het is iets wat ik zelf doe, in het verleden heb ik wel eens contacten op dat gebied gezocht maar nooit terwijl ik in een relatie was.
Meestal komt het er op neer dat ik, als ik voor mijn werk in een hotel ben of alleen thuis slaap, mezelf een luier omdoe en naar bed ga. Uiteraard plas ik ook in mijn luier. Mijn fantasie is om dan ‘s morgens nat wakker te worden. Dat is me nog nooit gelukt.
De spullen die ik gebruikt heb ik uiteraard verstopt op een plek waar mijn vrouw niet komt.
Tot die dag niet heel lang geleden en ik toen ik thuis kwam mijn hele collectie luiers, plastic broekjes, speentjes, baby poeder, doekjes etc op de tafel zag uitgestald en iemand om uitleg vroeg.
Begrijpelijk is ze natuurlijk boos, teleurgesteld, voelt ze zich bedondert en weet ze niet wat ze er van moet denken. Het was ook het laatste wat ik wilde, haar verdriet doen.
Op dit moment hebben we er best veel over gesproken, hebben we uitgesproken dat we hier
samen doorheen gaan komen, is het haar duidelijk dat ze geen rol in mijn fantasie hoeft te spelen en denk ik dat ik haar heb kunnen duidelijk maken wat het voor mij is en waar het vandaan komt.
Uiteindelijk zijn we ook een relatie aangegaan om elkaar te steunen, te motiveren, te inspireren en onszelf te kunnen zijn. En niet om elkaar te beperken.
Het geheim dat ik heel lang voor haar gehouden heb kunnen houden is pas geleden uitgekomen en heeft ons huwelijk behoorlijk onder druk gezet.
Mijn geheim heeft betrekking op een fetisj die best veel voorkomt maar op weinig begrip kan rekenen. Ik draag namelijk graag af en toe een luier. Dat doe ik al heel lang, ruim voor ik mijn vrouw leerde kennen en het geeft me een heel prettig, rustig en geborgen gevoel.
Het is iets wat ik zelf doe, in het verleden heb ik wel eens contacten op dat gebied gezocht maar nooit terwijl ik in een relatie was.
Meestal komt het er op neer dat ik, als ik voor mijn werk in een hotel ben of alleen thuis slaap, mezelf een luier omdoe en naar bed ga. Uiteraard plas ik ook in mijn luier. Mijn fantasie is om dan ‘s morgens nat wakker te worden. Dat is me nog nooit gelukt.
De spullen die ik gebruikt heb ik uiteraard verstopt op een plek waar mijn vrouw niet komt.
Tot die dag niet heel lang geleden en ik toen ik thuis kwam mijn hele collectie luiers, plastic broekjes, speentjes, baby poeder, doekjes etc op de tafel zag uitgestald en iemand om uitleg vroeg.
Begrijpelijk is ze natuurlijk boos, teleurgesteld, voelt ze zich bedondert en weet ze niet wat ze er van moet denken. Het was ook het laatste wat ik wilde, haar verdriet doen.
Op dit moment hebben we er best veel over gesproken, hebben we uitgesproken dat we hier
samen doorheen gaan komen, is het haar duidelijk dat ze geen rol in mijn fantasie hoeft te spelen en denk ik dat ik haar heb kunnen duidelijk maken wat het voor mij is en waar het vandaan komt.
Uiteindelijk zijn we ook een relatie aangegaan om elkaar te steunen, te motiveren, te inspireren en onszelf te kunnen zijn. En niet om elkaar te beperken.
menno
24-06-2024
