Twee en een half jaar geleden werd ik plotseling depressief met daarbij hevige angstklachten. Ik wist niet wat me overkwam: 4 nachten niet geslapen, constant hevig trillen, niet meer weten wat ik met mezelf aan moest, zowel lichamelijk als geestelijk en zelfs denken aan de dood. Kortom, ik was gewoon heel erg ziek.
Meteen in therapie gegaan en medicatie gekregen. Een lange tijd gewerkt aan mijn problemen en samen met de medicatie is het mij gelukt de depressie redelijk mijn leven uit te werken. Ik kreeg weer zin in dingen en de grijze sluier over mijn leven trok weg.
De angsten waren ook minder. Ook dat kwam natuurlijk deels door die 30mg citalopram die ik elke dag nam, maar tijdens therapie lag de nadruk vooral op de depressie omdat die ook lange tijd de overhand nam.
Omdat ik graag weer wat meer emoties wilde voelen nu het weer wat beter met me ging, heb ik ervoor gekozen om de citalopram af te bouwen, in stapjes van 5mg per maand. Achteraf gezien, toen ik bij de 10mg aankwam, waarschijnlijk te snel. Ik kreeg weer erg veel last van angst en een constant opgejaagd gevoel. In overleg met de huisarts besloot ik weer terug te gaan naar 15mg (ging ook zeker niet zonder slag of stoot) en ook weer hulp te zoeken bij mijn psycholoog, dit keer meer om de angst aan te pakken.
Dat was twee weken terug en inmiddels zit ik al anderhalve week in Italië, want ik had toen het goed ging een vakantie gepland met een vriendin. De eerste week ging het best wel goed met soms een klein paniekaanvalletje in mijn slaap (want dan verwerk je je hele dag), maar werd dan redelijk snel weer rustig.
Helaas zit ik nu hier te schrijven op dit forum omdat ik al sinds half 12 een soort langdradige paniekaanval heb met veel lichamelijke klachten. Ik heb al geprobeerd mij rustig te krijgen met meditatie e.d. en zelfs 10mg oxazepam is niet genoeg om de angst te onderdrukken.
Wat doen jullie in zo'n geval? Ik wil gewoon heel graag slapen!!
Meteen in therapie gegaan en medicatie gekregen. Een lange tijd gewerkt aan mijn problemen en samen met de medicatie is het mij gelukt de depressie redelijk mijn leven uit te werken. Ik kreeg weer zin in dingen en de grijze sluier over mijn leven trok weg.
De angsten waren ook minder. Ook dat kwam natuurlijk deels door die 30mg citalopram die ik elke dag nam, maar tijdens therapie lag de nadruk vooral op de depressie omdat die ook lange tijd de overhand nam.
Omdat ik graag weer wat meer emoties wilde voelen nu het weer wat beter met me ging, heb ik ervoor gekozen om de citalopram af te bouwen, in stapjes van 5mg per maand. Achteraf gezien, toen ik bij de 10mg aankwam, waarschijnlijk te snel. Ik kreeg weer erg veel last van angst en een constant opgejaagd gevoel. In overleg met de huisarts besloot ik weer terug te gaan naar 15mg (ging ook zeker niet zonder slag of stoot) en ook weer hulp te zoeken bij mijn psycholoog, dit keer meer om de angst aan te pakken.
Dat was twee weken terug en inmiddels zit ik al anderhalve week in Italië, want ik had toen het goed ging een vakantie gepland met een vriendin. De eerste week ging het best wel goed met soms een klein paniekaanvalletje in mijn slaap (want dan verwerk je je hele dag), maar werd dan redelijk snel weer rustig.
Helaas zit ik nu hier te schrijven op dit forum omdat ik al sinds half 12 een soort langdradige paniekaanval heb met veel lichamelijke klachten. Ik heb al geprobeerd mij rustig te krijgen met meditatie e.d. en zelfs 10mg oxazepam is niet genoeg om de angst te onderdrukken.
Wat doen jullie in zo'n geval? Ik wil gewoon heel graag slapen!!
Vicky
27-07-2024
