Ben begin oktober keihard onderuit gegaan

Ik vergat toe te voegen dat ik een vrouw ben met PMDS, een heftiger vorm van PMS, en dat ik in die periode van de maand veel meer klachten ervaar, zoals de klachten hierboven genoemd en toename in neerslachtigheid en emotioneel zijn.

Ik heb elke dag last van mijn rugspieren nek ook ogen door alle spierspanning denk ik.. kan burnout angst uitputting overgaan na fibromyalgie. Heb ook daar alle symptomen van na 1,2 jaar

Ja, die ervaring heb ik altijd gehad. Het lichaam ontlaadt zich zodra het de gelegenheid krijgt en de hoogste nood opgevangen is. Ik zie het lichaam als de stoppenkast. Eerst moet het lichaam aan de bak om de crisis of het trauma te vangen. Fysiek verwerken komt later.
Dit soort processen begrijpen en toestaan is de kunst. Angst kan iemand in zo’n proces laten hangen, de neiging om alles vast te zetten en zich er mee te identificeren. Er doorheen stromen is uiteindelijk het doel.

Buiten alle aanwijsbare verklaringen van symptomen werken ook externe invloeden op ons in die niet te onderschatten zijn. De zon is heel bezig (zonnevlammen e.d.), het magnetisch veld van de aarde verzwakt (‘n normale cyclus) en heel veel mensen gaan door de mangel van fysieke, emotionele en mentale klachten. Ook daar geldt: toestaan (weerstand vergroot (spier)spanning..

Hallo Marcel,
Heel erg bedankt voor je reactie! Het doet me goed om te horen dat het herkenbaar is. Wat je zegt vind ik ook heel logisch klinken, zo zie ik het zelf ook. Ik blijf het lastig vinden om los te laten en me eraan over te geven als het even wat minder gaat. Maar je hebt gelijk: toestaan is wat uiteindelijk gaat helpen.
Nogmaals dank!

Hi Y, het is zeker geen ijdele hoop. Het is een proces met telkens verschillende fases. De basis is dat balans helemaal onderuit is gehaald en je die nu weer aan het opbouwen bent. Alles krijgt een nieuwe waarde, je krijgt nieuwe inzichten en creëert feitelijk een nieuw bestaan. Ik zit zelf al een tijdje in zo'n fase die jij beschrijft en merk dat onderwerpen waar ik nog geen jaar geleden van dacht..Dát is wat ik wil, binnen een jaar volledig verdwenen zijn. Niet omdat het onhaalbaar is, maar omdat de waarde die ik overal opnieuw aan het ophangen ben veranderd zijn. Mijn huis heeft zelfs te koop gestaan, omdat ik zo nodig moest emigreren, wat vanaf mijn jeugd mijn wens was. Doordat de markt was ingestort is dat niet gelukt. Nu een 1/2 jaar verder besef ik mij pas hoe gelukkig ik eigenlijk ben waar ik woon. M.a.w. inzichten opbouwen en nieuwe waarden gaan herkennen. Succes

Hoi Dennis,

Dank voor je reactie! Ben het volledig met je eens. Je ontwikkelt een totaal ander perspectief. Ik vind het mooi om te lezen dat je toch ook zo’n positieve ontwikkeling doormaakt. Merk dat bij mezelf ook, gelukkig. Ik ben ervan overtuigd dat we hier veel sterker uit gaan komen. Jij ook succes gewenst!