Ruim 5 jaar geleden zijn wij mijn vrouw en ik geëmigreerd naar Bonaire.
We zijn via vrienden die er al woonden verliefd geworden op het eiland.
Alles ging prima de eerste 2 jaar.
Tot mijn vrouw last kreeg van insulten.
Eerst was het alleen een schokkend been maar dit werd steeds erger en ze kwamen ook vaker.
Tot ze op een avond in juli 2020 een behoorlijke zware kreeg waarbij haar hele linkerkant uitviel.
911 gebeld ziekenwagen kwam en deze regelde dat we bij de neuroloog terecht kwamen.
Onderzoeken gehad met als uitslag...
3 hersentumoren.
Bam.... Daar storten onze wereld in.
We moesten zo snel mogelijk naar Nederland.
Daar de medische molen in wat ruim 8 maanden geduurd heeft.
Uiteindelijk mocht ze verder behandeld worden op Aruba.
Op 12 juni 2022 is mijn vrouw op 47 jarige leeftijd overleden.
Nu bijna een jaar later heb ik het er nog steeds heel erg moeilijk mee.
Wel besloten om op Bonaire te blijven daar ik in Nederland niks meer te zoeken heb.
Heb hulp gekregen hier na dat we in Nederland al gelijk hulp hadden aangevraagd.
Maar door de corona toen duurde dat toch nog anderhalf jaar.
Ben er niet veel mee opgeschoten daar de psychologen hier elke 3 maanden wisselen.
Dus elke keer opnieuw je verhaal doen.
Gelukkig heb ik hier een paar vrienden die mij ( proberen) er door te slaan.
Maar het is een lang proces.
Ben een website begonnen om het van mij af te schrijven dat werkt.
Of er lotgenoten op Bonaire zijn weet ik niet, klein eiland maar ken niet iedereen.
We zijn via vrienden die er al woonden verliefd geworden op het eiland.
Alles ging prima de eerste 2 jaar.
Tot mijn vrouw last kreeg van insulten.
Eerst was het alleen een schokkend been maar dit werd steeds erger en ze kwamen ook vaker.
Tot ze op een avond in juli 2020 een behoorlijke zware kreeg waarbij haar hele linkerkant uitviel.
911 gebeld ziekenwagen kwam en deze regelde dat we bij de neuroloog terecht kwamen.
Onderzoeken gehad met als uitslag...
3 hersentumoren.
Bam.... Daar storten onze wereld in.
We moesten zo snel mogelijk naar Nederland.
Daar de medische molen in wat ruim 8 maanden geduurd heeft.
Uiteindelijk mocht ze verder behandeld worden op Aruba.
Op 12 juni 2022 is mijn vrouw op 47 jarige leeftijd overleden.
Nu bijna een jaar later heb ik het er nog steeds heel erg moeilijk mee.
Wel besloten om op Bonaire te blijven daar ik in Nederland niks meer te zoeken heb.
Heb hulp gekregen hier na dat we in Nederland al gelijk hulp hadden aangevraagd.
Maar door de corona toen duurde dat toch nog anderhalf jaar.
Ben er niet veel mee opgeschoten daar de psychologen hier elke 3 maanden wisselen.
Dus elke keer opnieuw je verhaal doen.
Gelukkig heb ik hier een paar vrienden die mij ( proberen) er door te slaan.
Maar het is een lang proces.
Ben een website begonnen om het van mij af te schrijven dat werkt.
Of er lotgenoten op Bonaire zijn weet ik niet, klein eiland maar ken niet iedereen.
Marco.
26-02-2023