Mijn lieve man waarmede ik 46 jaar getrouwd was had een agressieve Alzheimer, hij veranderde van een zeer zachtaardige man in een man met veel driftbuien en gewelddadigheid, toch wilde hij niet naar een verpleeghuis en ik heb er alles aan gedaan om hem uit een inrichting te houden, doch na het zoveelste gevecht werd hij meegenomen voor een crisisopname, in het verpleeghuis is hij na 2 dagen gevallen, brak een heup en kreeg euthanasie. Ik voel mij heel schuldig dat ik de laatste keer 112 gebeld heb, nu ben ik hem kwijt en ik heb intens veel verdriet, mis hem enorm en huil al dagen lang, ik wil niet meer leven zonder hem de leegte die hij achterlaat is te groot, voor mij heeft het leven geen zin meer, doelloos en zonder betekenis, hij was de zin van mijn leven.
heleen
11-04-2023
