ik heb het contact verbroken

Zo herkenbaar helaas. Ik heb bijna precies hetzelfde mee gemaakt en geloof me het wordt echt beter. Ik weet het dat is een ontzettende dood doener en ik zelf vind het ook vreselijk als mensen het zeggen maar het kost gewoon tijd. Wees positief en neem het van dag tot dag. Kijk naar de goede dingen en het komt allemaal vanzelf.

Helaas je bent niet alleen. Ik ook achter gelaten met een kind. Veel pijn omdat je van de andere kinderen die met haar mee gingen hoort dat ze gelijk een ander heeft.
Wij met de probleem, heel veel problemen. En ja de pijn om achter gelaten te zijn. Makkelijk van andere te horen dat het beter wordt maar je zit mooi alleen in de avond. Terwijl je het heel anders voorgesteld had. Veel sterkte!

Jij schrijft het ik voel het. Hartsverscheurend. Ook ik ben opzoek naar licht. Achterlaters krijgen de klappen, voelen de pijn, krijgen verantwoordelijkheden en worden compleet uitgebuit terwijl de andere springlevend verder gaat zowat fluitend dooe het leven. Afschuwelijk! Sterkte

hoi
ik had een relatie van 2 jaar en daarvan 5 maanden getrouwd met de kerst 2021 had mijn vrouw een ander en wilde van me scheiden ik heb bipolaire stoornis dus ik ging bescherm wonen begeleid wonen wij zitten nu nog in een scheiding en zij zit gelukkig met haar nieuwe vriend in huis terwijl ik ongelukkig zit te wezen.... 

Groeten Ruud

sterkte

ook ik maak op dit moment ongeveer hetzelfde mee. Mijn huidige partner vertelde me dat hij opnieuw voor de 2 keer een relatie aanknoopte met een oud lief van hem. Begin van Corona voor 1 maand en kwam terug en wij hadden cfr mezelf een fijne tijd nadien, de verbouwingswerk gingen in een stroomversnelling. Hij trok na 2 weken bij haar in. We zijn nu 2 maanden verder. Ik blijf met onze volwassen kdn achter. Noch ik noch de kdn hebben iets bij hem opgemerkt wat in die richting wees. Ook hij verwacht van mij dat we gewoon als vrienden verder gaan maar dat is buiten de waard gerekend. Momenteel wil ik niet als vrienden met elkaar omgaan, ik wil als man en vrouw met elkaar omgaan.
Maar wat mij het meeste verward is dat ik stiknerveus ben als hij hier is. (hij komt namelijk wel elke avond naar hier omwille het contact met de kdn, de woning van haar is te klein. Terwijl ik dit schrijf, besef ik maar al te goed hoe hij als een pacifist de zaken naar zijn hand zet en dus manipuleert.) maar als hij weg is, voelt ik ook een enorme strekte in mezelf. Dat hem ik nodig om vooruit te geraken, om een eigen leven op te bouwen. Gaat er een deur dicht er gaat altijd tegelijkertijd een deur open en die moet je zien. Door de huidige situatie bieden er zich altijd
nieuwe kansen aan. Da's mijn filosofie. Daar heb ik veel aan. Wat niet wegneemt dat ik de situatie waar ik nu inzit als enorm energievretend en hartverscheurend ervaar. En niet weet waar mijn toekomst naar toe gaat. Maar ik heb een toekomst en waarom doemdenken, waarom zou die toekomst niet goed zijn?
Ik mis de verbinding tussen ons beiden, voor hem gaat het om het praktische, niet om gevoel en dat is hetgeen ik wil. Onszelf gedragen weten door elkaar en als 1 team naar buiten komen maar ook onszelf als écht voelen bij elkaar.

Hier juist het zelfde verhaal 35 jaar getrouwd hij heeft me al voor de tweede keer bedrogen ,en als ik het ontdekt heb is hij direct bij haar in getrokken .doet ook juist of dat allemaal normaal is . Wil zelfs niet scheiden . Hier ga je gewoon kapot aan (geen respect alleen aan zijn eigen denken )