Hallo,
Eind vorig jaar begon ik te merken dat mijn werk teveel van mijn lichaam begon te eisen. De werkdruk werd te hoog waardoor ik steeds meer vermoeid raakte, niet voldoende kon uitrusten en dus ook steeds meer prikkelbaar werd. Ik heb bij mijn werkgever aangegeven dat de werkdruk te hoog was, deze was het niet met mij eens maar ging toch opzoek naar een extra medewerker. Er zijn een paar sollicitanten geweest maar elke keer ging dit niet door. Hierdoor werd de werkdruk voor mij alleen maar erger omdat ik steeds meer vermoeid raakte. Halverwege april barste bij mij de bom, (mijn werkgever gaf kritiek) ik kon het niet meer aan begon te hyperventileren en raakte in paniek. Eenmaal tot rust gekomen de werkdag afgemaakt maar savonds begon het weer. Ik heb mij de volgende dag ziekgemeld en ben bij de huisarts geweest. Deze gaf aan dat ik overspannen was eerst een week tot rust moest komen en dan weer terug komen.
Tijdens die week begon het conflict met mijn werkgever. Deze accepteerde mijn ziekmelding niet. Ik raakte natuurlijk nog meer in de stress en heb toen via het juridisch loket een brief naar mijn werkgever gestuurd met de mededeling dat alleen een bedrijfsarts de conclusie kon trekken of ik ziek was of niet en dat het niet aan hem was. Afspraak met de bedrijfsarts werd gepland en ondertussen belde mijn werkgever zowat elke dag. De ene keer met wanneer kom je weer werken. De andere keer pushen hij mij om ontslag te nemen. Hij dreigde dan dat ik het bedrijf zo kapot maakte omdat hij nu iemand anders in dienst moest nemen om mijn werk te doen en dat niet kon betalen. Niet erg bevorderlijk voor mijn stresslevel.
Na een week weer bij de huisarts geweest, deze heeft mij doorgestuurd naar de praktijkondersteuner. Gelukkig kon ik daar de week erna terecht en krijg ik de behandeling die nodig is.
Ondertussen ook een gesprek met de bedrijfsarts gehad en deze had de conclusie dat er sprake was van ziekte maar dat er ook sprake was van een arbeidsconflict. Het advies was mediation.
Omdat er nergens in het advies duidelijk stond dat ik niet kon werken ging de werkgever ervan uit dat ik weer rustig aan de slag kon. Hij had immers een andere medewerker aangenomen dus de werkdruk was nu minder, niet rekening gehouden met het feit dat ik ziek ben en dat niet opeens over is omdat er geen werkdruk meer is. De boel escaleerde waardoor mijn klachten alleen maar erger werden en ik van de huisarts pillen heb gekregen om te kunnen slapen.
Weer een gesprek met de bedrijfsarts gehad en deze heeft mij arbeidsongeschikt verklaard. Ondertussen heb ik juridisch hulp gezocht omdat ik het contact met mijn werkgever niet meer aankon.
Omdat de bedrijfsarts wel wilde dat het conflict werd opgelost, met behulp van mediation het gesprek met de werkgever aangegaan. Dit met resultaat dat het conflict gelukkig is opgelost.
Er viel een last van mijn schouders omdat ik dacht nu eindelijk te kunnen starten met echt herstellen van mijn overspanning. Dat mijn werkgever eindelijk inzag dat ik echt ziek ben.
Het plan van aanpak werd deze week opgesteld en aan mij overhandigd. Ik dacht dat er eindelijk serieus naar mijn situatie was gekeken maar het was te mooi om waar te zijn. Mijn werkgever verwacht nu dat ik elke week langskom om te bespreken hoe het met mij gaat en of ik weer kan starten met werken. Ik heb aangegeven dat elke week naar het werk toekomen (50 min heen en wwer 50 min terug) nu nog te belastend is en mijn herstel niet bevorderd maar hier wordt wederom niet naar geluisterd.
Gelukkig loopt mijn contract eind augustus af maar ik weet niet of ik het nog 3 maanden kan volhouden, al deze stress. Ik weet even niet hoe ik hiermee moet omgaan.
Groeten N.
Eind vorig jaar begon ik te merken dat mijn werk teveel van mijn lichaam begon te eisen. De werkdruk werd te hoog waardoor ik steeds meer vermoeid raakte, niet voldoende kon uitrusten en dus ook steeds meer prikkelbaar werd. Ik heb bij mijn werkgever aangegeven dat de werkdruk te hoog was, deze was het niet met mij eens maar ging toch opzoek naar een extra medewerker. Er zijn een paar sollicitanten geweest maar elke keer ging dit niet door. Hierdoor werd de werkdruk voor mij alleen maar erger omdat ik steeds meer vermoeid raakte. Halverwege april barste bij mij de bom, (mijn werkgever gaf kritiek) ik kon het niet meer aan begon te hyperventileren en raakte in paniek. Eenmaal tot rust gekomen de werkdag afgemaakt maar savonds begon het weer. Ik heb mij de volgende dag ziekgemeld en ben bij de huisarts geweest. Deze gaf aan dat ik overspannen was eerst een week tot rust moest komen en dan weer terug komen.
Tijdens die week begon het conflict met mijn werkgever. Deze accepteerde mijn ziekmelding niet. Ik raakte natuurlijk nog meer in de stress en heb toen via het juridisch loket een brief naar mijn werkgever gestuurd met de mededeling dat alleen een bedrijfsarts de conclusie kon trekken of ik ziek was of niet en dat het niet aan hem was. Afspraak met de bedrijfsarts werd gepland en ondertussen belde mijn werkgever zowat elke dag. De ene keer met wanneer kom je weer werken. De andere keer pushen hij mij om ontslag te nemen. Hij dreigde dan dat ik het bedrijf zo kapot maakte omdat hij nu iemand anders in dienst moest nemen om mijn werk te doen en dat niet kon betalen. Niet erg bevorderlijk voor mijn stresslevel.
Na een week weer bij de huisarts geweest, deze heeft mij doorgestuurd naar de praktijkondersteuner. Gelukkig kon ik daar de week erna terecht en krijg ik de behandeling die nodig is.
Ondertussen ook een gesprek met de bedrijfsarts gehad en deze had de conclusie dat er sprake was van ziekte maar dat er ook sprake was van een arbeidsconflict. Het advies was mediation.
Omdat er nergens in het advies duidelijk stond dat ik niet kon werken ging de werkgever ervan uit dat ik weer rustig aan de slag kon. Hij had immers een andere medewerker aangenomen dus de werkdruk was nu minder, niet rekening gehouden met het feit dat ik ziek ben en dat niet opeens over is omdat er geen werkdruk meer is. De boel escaleerde waardoor mijn klachten alleen maar erger werden en ik van de huisarts pillen heb gekregen om te kunnen slapen.
Weer een gesprek met de bedrijfsarts gehad en deze heeft mij arbeidsongeschikt verklaard. Ondertussen heb ik juridisch hulp gezocht omdat ik het contact met mijn werkgever niet meer aankon.
Omdat de bedrijfsarts wel wilde dat het conflict werd opgelost, met behulp van mediation het gesprek met de werkgever aangegaan. Dit met resultaat dat het conflict gelukkig is opgelost.
Er viel een last van mijn schouders omdat ik dacht nu eindelijk te kunnen starten met echt herstellen van mijn overspanning. Dat mijn werkgever eindelijk inzag dat ik echt ziek ben.
Het plan van aanpak werd deze week opgesteld en aan mij overhandigd. Ik dacht dat er eindelijk serieus naar mijn situatie was gekeken maar het was te mooi om waar te zijn. Mijn werkgever verwacht nu dat ik elke week langskom om te bespreken hoe het met mij gaat en of ik weer kan starten met werken. Ik heb aangegeven dat elke week naar het werk toekomen (50 min heen en wwer 50 min terug) nu nog te belastend is en mijn herstel niet bevorderd maar hier wordt wederom niet naar geluisterd.
Gelukkig loopt mijn contract eind augustus af maar ik weet niet of ik het nog 3 maanden kan volhouden, al deze stress. Ik weet even niet hoe ik hiermee moet omgaan.
Groeten N.
N.
> 2 jaar geleden
