Sommige ouders vinden het lastig om kinderen op te voeden, bv. de vader die vaak afwezig was tijdens het huwelijk, vindt het soms (bijna) vanzelfsprekend dat zijn nieuwe vriendin de opvoeding regelt. Soms heeft de stiefouder meer vat op de kinderen. Bv. als je een moeder bent die nogal snel heftig reageert, terwijl stiefvader langer rustig kan blijven. Deze moeder kan soms (in haar geneigdheid tot boze reacties) óver-reageren, terwijl de stiefvader de kinderen rustig uitlegt waarom het ene móet en het andere juist niet mág.
Ook andersom kan dat zo zijn. Bv. de nieuwe vriendin van vader, die zoveel beter is in het knutselen met de kleintjes, dan de eigen vader. Dit zijn stereotypen, het kan andersom ook waar zijn, maar voor de herkenbaarheid schrijf ik liever in stereotypen.
Als een nieuwe partner dat soort kwaliteiten heeft, dat maakt het ouderschap voor de andere ouder vaak iets eenvoudiger. Een stiefouder die goed aan kan sluiten bij wat jouw kind nodig heeft is bijzonder prettig, en geeft jou zo af en toe wat ademruimte.
Wanneer echter deze nieuwe partner de opvoeding blijkt over te nemen pikken de kinderen dat meestal niet, en uiteindelijk accepteer ook jij als ouder dat uiteindelijk niet.
In het begin reageren de kinderen vaak nog welwillend op de nieuwe partner, zeker als ze zien dat hun eigen ouder overbelast is. Zij zijn blij dat mama of papa gesteund wordt. Maar als ze zien dat hun ouder herstelt dan gaan zich afzetten tegen de stiefouder en willen dat hun ouder de leiding weer op zich neemt.
De oorspronkelijke kracht van de stiefouder (aansluiten bij behoeften van de kinderen) wordt gezien als bemoeizucht. De kinderen verdragen de regels van de stiefouder steeds minder vertonen steeds vaker oppositioneel gedrag. Ook behandelen ze vaak hun eigen ouder steeds minder met respect. Deze ouder wordt (hoe goed bedoeld ook) eigenlijk min of meer buitenspel gezet door de stiefouder. Kinderen spelen daar op in.
En tijden veranderen: tegenwoordig noemen kinderen hun moeder soms “k*wijf” zonder te beseffen wat ze daadwerkelijk zeggen. Of je dat wel of niet accepteert is één, maar in elk geval dienen ze jouw autoriteit als ouder te respecteren. Jij bent de autoriteit en de stiefouder mag daarin ondersteunen. De stiefouder mag niet zo maar de opvoeding ter hand nemen.
Nellie
Therapie Veghel
Lid van Therapiepsycholoog
Veghel
Ook andersom kan dat zo zijn. Bv. de nieuwe vriendin van vader, die zoveel beter is in het knutselen met de kleintjes, dan de eigen vader. Dit zijn stereotypen, het kan andersom ook waar zijn, maar voor de herkenbaarheid schrijf ik liever in stereotypen.
Als een nieuwe partner dat soort kwaliteiten heeft, dat maakt het ouderschap voor de andere ouder vaak iets eenvoudiger. Een stiefouder die goed aan kan sluiten bij wat jouw kind nodig heeft is bijzonder prettig, en geeft jou zo af en toe wat ademruimte.
Wanneer echter deze nieuwe partner de opvoeding blijkt over te nemen pikken de kinderen dat meestal niet, en uiteindelijk accepteer ook jij als ouder dat uiteindelijk niet.
In het begin reageren de kinderen vaak nog welwillend op de nieuwe partner, zeker als ze zien dat hun eigen ouder overbelast is. Zij zijn blij dat mama of papa gesteund wordt. Maar als ze zien dat hun ouder herstelt dan gaan zich afzetten tegen de stiefouder en willen dat hun ouder de leiding weer op zich neemt.
De oorspronkelijke kracht van de stiefouder (aansluiten bij behoeften van de kinderen) wordt gezien als bemoeizucht. De kinderen verdragen de regels van de stiefouder steeds minder vertonen steeds vaker oppositioneel gedrag. Ook behandelen ze vaak hun eigen ouder steeds minder met respect. Deze ouder wordt (hoe goed bedoeld ook) eigenlijk min of meer buitenspel gezet door de stiefouder. Kinderen spelen daar op in.
En tijden veranderen: tegenwoordig noemen kinderen hun moeder soms “k*wijf” zonder te beseffen wat ze daadwerkelijk zeggen. Of je dat wel of niet accepteert is één, maar in elk geval dienen ze jouw autoriteit als ouder te respecteren. Jij bent de autoriteit en de stiefouder mag daarin ondersteunen. De stiefouder mag niet zo maar de opvoeding ter hand nemen.
Nellie
Therapie Veghel
Lid van Therapiepsycholoog
Veghel
