Hoi,
Ik werk al 17 jaar als chef-kok in hetzelfde restaurant.
Altijd met heel veel plezier gedaan. Kreeg er altijd energie van.
Toen kwam de Corona crisis. Eerst ruim 2 maanden niks, daarna wat aanklooien met afhalen. Even weer open geweest en weer afhalen.
Sinds we weer open zijn heb ik het gevoel dat ik achter de feiten aan loop. Kan maar moeilijk tot nul motivatie vinden.
Ben hiermee doorgelopen met het idee van ket komt wel in orde.
Bewogen jaar geweest, iedereen heeft er last van gehad. Kom op schouders eronder en gaan.
Tot er 2 weken geleden er een inval was van de politie in burger en er 3 gasten voor m’n ogen met getrokken pistolen werden gearresteerd.
In eerste instantie dacht ik dat het om een overval ging en ik stond op het punt de eerste die ik zag dood te steken. Gelukkig had ik snel in de gaten dat ze met z’n drieën waren. En dacht ik dat ga ik niet redden.
Al met al denk ik dat die ervaring mij over het randje heeft geduwd.
Ik ben erg snel geïrriteerd, boos/kwaad. Ik ben vorige week ontploft en ben vervolgens met 180 over de snelweg naar huis gereden en heb me vervolgens ziek gemeld. Ik ben nog nooit ziek geweest.
Heb soms huilbuien ben uitgeput en heb pijn in m’n lijf. Knieën, rug, nek, schouders en m’n nieren. Ik slaap slecht en loop maar te malen.
Daar komt ookhet gevoel bij dat ik m’n werkgever en collega’s in de steek laat.
Ik werk al 17 jaar als chef-kok in hetzelfde restaurant.
Altijd met heel veel plezier gedaan. Kreeg er altijd energie van.
Toen kwam de Corona crisis. Eerst ruim 2 maanden niks, daarna wat aanklooien met afhalen. Even weer open geweest en weer afhalen.
Sinds we weer open zijn heb ik het gevoel dat ik achter de feiten aan loop. Kan maar moeilijk tot nul motivatie vinden.
Ben hiermee doorgelopen met het idee van ket komt wel in orde.
Bewogen jaar geweest, iedereen heeft er last van gehad. Kom op schouders eronder en gaan.
Tot er 2 weken geleden er een inval was van de politie in burger en er 3 gasten voor m’n ogen met getrokken pistolen werden gearresteerd.
In eerste instantie dacht ik dat het om een overval ging en ik stond op het punt de eerste die ik zag dood te steken. Gelukkig had ik snel in de gaten dat ze met z’n drieën waren. En dacht ik dat ga ik niet redden.
Al met al denk ik dat die ervaring mij over het randje heeft geduwd.
Ik ben erg snel geïrriteerd, boos/kwaad. Ik ben vorige week ontploft en ben vervolgens met 180 over de snelweg naar huis gereden en heb me vervolgens ziek gemeld. Ik ben nog nooit ziek geweest.
Heb soms huilbuien ben uitgeput en heb pijn in m’n lijf. Knieën, rug, nek, schouders en m’n nieren. Ik slaap slecht en loop maar te malen.
Daar komt ookhet gevoel bij dat ik m’n werkgever en collega’s in de steek laat.
William
> 2 jaar geleden
