Doorbreek de macht der gewoonte:
MACHT DER GEWOONTE: DE MAN OP HET PAARD
Een man zit op een paard. Het paard galoppeert snel en het lijkt alsof de man op het paard op weg is naar een belangrijke bestemming. Een andere man, die langs de weg staat, roept: “Waar ga je heen?” en de eerste man antwoordt: “Ik weet het niet! Dat moet je aan het paard vragen!”
Soms is dit ook ons verhaal. Wij rijden op een paard, wij weten niet waar we heen gaan en wij kunnen ook niet stoppen. Het paard is onze gewoonte die ons voortsleept, en wij zijn machteloos.
We gaan maar door met hetzelfde, dat is een gewoonte geworden. Gewoontes en patronen zijn soms bewust, maar vaak onbewust ontstaan. Op een gegeven moment gaan ze een eigen leven leiden en zetten zich als patronen vast in je leven.
Het is beslist nog wel mogelijk leefpatronen en gewoonten te veranderen, maar dit kost inspanning en tijd. Gewoontes zijn aangeleerd, meestal onbewust en automatisch (een vaste reactie op bepaalde situatie).
Onze gewoonten en patronen hebben we niet voor niets ontwikkeld. Soms hebben ze ons beschermd. Echter, als het gevaar geweken is vergeten we onze beschermingsreactie weer los te laten. Het zijn als het ware inadequate reacties geworden, die ons niet meer beschermen maar wel energie kosten.
We moeten de kunst van het stoppen leren. We kunnen stoppen door oplettend te ademen, oplettend te lopen, oplettend te glimlachen en naar onszelf te kijken. Wanneer we onze gewoontes herkennen kunnen we ernaar glimlachen: “hallo, gewoonte van me, ik weet dat je er bent!”.
Trek eens aan de teugels! Als we het automatisme van het patroon stoppen, kunnen we ook kalmeren. Het geeft ruimte om andere keuzes te maken. Uiteindelijk geeft het rust.
