Dubbel vechten

Een grootste worsteling bij ziekte is vaak dat er een wens dat het anders is dan dat het is. 'Iets' moet weg. Dan ben je eigenlijk dubbel aan het vechten. met het ongemak én dat dit weg moet. Misschien lukt het om te kunnen zeggen: 'Dit is nu wat er is en dit is wat er is... op dit moment', om vervolgens te blijven voelen wat dit met je doet. inclusief de pijn, onzekerheid, rouw, boosheid, machteloosheid enz. niets hoeft weg. Het wil alleen gevoeld en erkend worden. Er is wat er is, ook al ben ik er niet blij mee en dat dan weer voelen.