Alle kinderen houden van pannenkoeken. Daarom dacht de vriendin van vader: succes verzekerd. Maar helaas, de kinderen hoefden ze niet. Een klein hapje scheurden ze ervan af, en de rest lieten ze liggen. Ook al mochten ze kiezen wat ze op de pannenkoek wilden….. Was er iets mis met een van de ingrediënten?
Eten in een samengesteld gezin
Iedereen heeft zo zijn eigen gewoontes. In de ene gezinscultuur wordt er altijd op dezelfde tijd gegeten, of altijd met vork en mes. Niemand mag opstaan voor iedereen klaar is met eten. De ingeslepen gewoontes beïnvloeden de gezelligheid behoorlijk. Bv als jij bent opgevoed maar de kinderen van je partner smakken en likken zelfs hun bord af. En wat denk je van tieners die winden en boeren laten tijdens het eten?
Stilte
Bij sommige gezinnen is er altijd zo’n gespannen sfeer, en eet men in stilte. Soms probeert men de spanning te doorbreken (men vraagt iets aan elkaars kinderen) maar vaak lukt dat niet. Een kort antwoord en de stilte is weer terug.
Complexe situatie
Voor kleine kinderen is een scheiding van ouders al zeer ingewikkeld. Als er daarna een nieuwe partij in het geding komt, snappen ze helemaal niet wat er gebeurt. Maar zij voelen veel. Waren papa en mama eerst samen, nadat papa wegging en alleen woonde heeft hij nu een ander….. Wat moet die vreemde mevrouw hier? Is zij een vervanger van mama?
Loyaliteit
Kinderen kunnen moeilijk hun loyaliteit tonen aan hun ouders. Als ze de pannenkoeken van deze mevrouw lekker vinden, zijn ze dan niet dis-loyaal aan mama? Wijzen ze hun mama dan af? Het is soms niet alleen loyaliteit, maar soms ook de hoop dat papa en mama weer terug bij elkaar komen. Want voor kinderen is een scheiding altijd verdrietig. Kortom: in die kleine koppies speelt zich heel wat af.
Gevolgen loyaliteit
Als kinderen last hebben van hun loyaliteit aan hun andere ouder, dan zijn zij geneigd “te gaan zorgen voor” papa of mama. Uit medelijden met papa (of mama) offeren ze zichzelf op. Logisch dat dit niet goed is voor hun ontwikkeling.
Een kind moet in de eerste plaats kind kunnen zijn: onbekommerd en onbezorgd. Bij echtscheidingen is dat vaak niet het geval.
Nellie
Therapie Veghel
Lid van Therapiepsycholoog
Veghel
Eten in een samengesteld gezin
Iedereen heeft zo zijn eigen gewoontes. In de ene gezinscultuur wordt er altijd op dezelfde tijd gegeten, of altijd met vork en mes. Niemand mag opstaan voor iedereen klaar is met eten. De ingeslepen gewoontes beïnvloeden de gezelligheid behoorlijk. Bv als jij bent opgevoed maar de kinderen van je partner smakken en likken zelfs hun bord af. En wat denk je van tieners die winden en boeren laten tijdens het eten?
Stilte
Bij sommige gezinnen is er altijd zo’n gespannen sfeer, en eet men in stilte. Soms probeert men de spanning te doorbreken (men vraagt iets aan elkaars kinderen) maar vaak lukt dat niet. Een kort antwoord en de stilte is weer terug.
Complexe situatie
Voor kleine kinderen is een scheiding van ouders al zeer ingewikkeld. Als er daarna een nieuwe partij in het geding komt, snappen ze helemaal niet wat er gebeurt. Maar zij voelen veel. Waren papa en mama eerst samen, nadat papa wegging en alleen woonde heeft hij nu een ander….. Wat moet die vreemde mevrouw hier? Is zij een vervanger van mama?
Loyaliteit
Kinderen kunnen moeilijk hun loyaliteit tonen aan hun ouders. Als ze de pannenkoeken van deze mevrouw lekker vinden, zijn ze dan niet dis-loyaal aan mama? Wijzen ze hun mama dan af? Het is soms niet alleen loyaliteit, maar soms ook de hoop dat papa en mama weer terug bij elkaar komen. Want voor kinderen is een scheiding altijd verdrietig. Kortom: in die kleine koppies speelt zich heel wat af.
Gevolgen loyaliteit
Als kinderen last hebben van hun loyaliteit aan hun andere ouder, dan zijn zij geneigd “te gaan zorgen voor” papa of mama. Uit medelijden met papa (of mama) offeren ze zichzelf op. Logisch dat dit niet goed is voor hun ontwikkeling.
Een kind moet in de eerste plaats kind kunnen zijn: onbekommerd en onbezorgd. Bij echtscheidingen is dat vaak niet het geval.
Nellie
Therapie Veghel
Lid van Therapiepsycholoog
Veghel
