Hooggevoeligheid - forum lotgenoten

Ik ben mij er al 20 jaar bewust van en nog blijft het iedere dag een uitdaging om met Hsp om te gaan.

Ik zoek ook lotgenoten die net als ik Hsp'er zijn. Ik ben een jongen van 24jaar.

Zo herkenbaar! Ik ben er pas sinds 3 jaar achter dat ik HSP ben en moet nog met veel dingen om leren gaan. Ook relaties vind ik erg moeilijk, ik voel me niet begrepen.

Ik ben net 20 en ik ben er ook net achter dat ik hooggevoelig ben. Voor mij was het eigenlijk wel een opluchting omdat ik me ook heel vaak anders voelde.

Herkenbaar, ik ben 50 jaar HSP heb dyslexie en ben hoogbegaafd.
Sinds een paar jaar weet ik dat ik HSP heb, maar nu pas heb ik inzicht en vragen kunnen beantwoorden. Zou graag ook met iemand met HSP in contact komen

Waar kom je vandaan? Ik heb ook erg behoefte om te ondernemen met mede-HSP'ers, lief lol en leed, met als basis veiligheid en vertrouwen. Ik kom uit Zuid Oost Brabant.

Zijn er ook specifieke therapieën om te leren omgaan met HSP?
Ik zit zo vaak in de rats, vooral sociaal .

Allemaal heel erg herkenbaar, maar ik ben dan ook HSP.
Zou heel graag in contact komen met andere HSP'ers, maar heb geen idee hoe.

Via deze site gaat het zeker niet lukken, daar er geen enkele contactmogelijkheid is helaas.
Dus als iemand een idee heeft ?

herkenbaar is het zeker wat ik lees. als mensen geen hsp zijn begrijpen ze niets van je, en ben je maar drama enzo ..jezelf accepteren is het beste en jezelf zijn.ik ben 41 en overal gevoelig voor stemming van anderen energie huil snel gevoelig voor kritiek. en heel meelevend. geluiden en licht drukte en zelfs labeltjes in kleding wat stoort.
ik zoek ook naar mensen die zo zijn om te samen te delen en begrip te krijgen.

Hallo allemaal

Bedankt voor jullie verhalen… fijn om te lezen dat er meerderen zijn :))) zoooo blij! 🙃
Ben er pas achter hsp, moest een test doen via maatschappelijk werk. 99%. Ook het ik ben niet gek gevoel.

Ik zou ook anderen willen ontmoeten. Gelijkgestemden. Wie gaat dar organiseren?

Groet
Daantje

Wat bedoel je met dat je op een keiharde manier ontwaakt bent? Wat heb je meegemaakt?

Schrijf je alleen of doe je ook sessies om mensen te helpen?

Hoi Anoniempje,

Ik heb het kort even geslikt, omdat ik toen nog aansloot bij de diagnose ADD (weet nu dat dit toch anders ligt). Ik kan me eerlijk gezegd van LTO3 niet veel verschil herinneren. Het werkt natuurlijk niet zo heftig als de farmaceutische medicatie. Momenteel gebruik ik wel 5-HTP (griffonia), dat is een serotonine booster. Wellicht de moeite om je daar in te verdiepen. Neem dan wel de pure vorm. Dit kan je echter niet met anti depressiva en andere rustgevende middelen combineren dus lees je goed in!

Succes met je zoektocht :)

Je wordt er wat rustig van, ik neem altijd zakjes metarelax dat helpt veel beter

In lto3 zit glidkruid wat heel slechtis voor je lever zijn al twee mensen aan overleden. 5 htp griffiona werkt goed voor het slapengaan.magnesium bisglycinaat was voor mij ook een goede rustgevend.

Hoi Zonnetje,
Ik heb ook ervaringen in deze richting. Alleen heb ik gemerkt dat het me niet helpt om het te zien als een negatieve energie buiten me waar ik me van moet beschermen. Ik probeer het nu meer te zien als deel van mezelf. Ik ben tenslotte mens en besta niet alleen maar uit licht. Ik draag ook donkere delen in me. Wat mij helpt is de negatieve energie niet weg te willen hebben, maar te voelen, te accepteren en daarna los te laten. Focussen op het licht, zonder tegen het donker te zijn. Aanvaarden van het donker en aandacht geven aan het licht. Hopelijk heb je hier wat aan...

Dualiteit is de drijfveer van ons bestaan.
Je moet diep wortelen om hoog te kunnen reiken.

De dood staat centraal in het leven.

Zijt gij de jager of zijt gij de prooi?
De rimpel in het water komt ooit op zijn plooi.

Neem rust om je donkere entiteit in jezelf te leren kennen. Hij maakt deel uit van wie jij bent.

Interessante bron: karl Jung ; actieve verbeelding

De antwoorden die je zoekt, die vind je enkel bij jezelf.

Zelf ben ik ook erg gevoelig voor energieen. Heb zelfs demonen ( GEEN grap) meegemaakt in bepaalde ( dit geval langdurige ) situatie. maar zoeits is volgens mij zeldzaam.
Wat mij enorm is gaan helpen is ELKE dag het bos in te gaan . Fietsen , lopen, ook de routes onderweg ergena naartoe aanpassen zodat ik ook in een park of door een park kom etc. De natuur, de bomen aarden me en zuiveren mijn aura.
En mensen op afstand houden. Alleen echte vertrouwelingen toelaten, als je die al hebt. In mijn geval zijn dat er zeer weinig.
Maar ik zal volgens mij n iet de enige zijn. daarnaast kan ik via inetrent soms mijn "ei"kwijt door bijvoorbeeld forums te lezen of ook te reageren, zoals nu. Dan voel ik me in ieder geval minder alleen en er niet alleen voor staan.

Hoi ik herken het wel ik heb ook nog dat ik een licht verstandelijk beperking hebt en hoogsensitief ik vraag me zelf wel eens af ben ik de enige die een licht verstandelijk beperking hebt en hoogsensitief bent

Zeer herkenbaar verhaal! Bijna dezelfde leeftijd, en de ervaringen zijn bij mij niet anders, geen idee hoe in contact te komen, zit sinds gisteren alle verhalen te lezen, maar herken het meeste in jou verhaal. Dus kom graag met je in contact!

Grt

Michel

Ik herken het zo goed!!

Dit herken ik heel erg. Het lijkt wel een examen die ik elke dag moet afleggen. Vooral in een tijd dat ik moeite had met een collega en leidinggevende deed ik elke keer een schietgebedje voor ik naar mijn werk ging. Gelukkig zijn deze er niet meer en gaat het stukken beter maar de angst iets verkeerd te doen of iets niet te kunnen blijft terwijl ik vaak naar huis ga met het gevoel van zie je wel het ging heel erg goed.

Ik herken dit heel goed! Ik ben een HSP'er en ben altijd al angstig geweest sinds mijn kindertijd. Ik was op de een of andere manier altijd zenuwachtig zonder aanleiding. Gevoelens en prikkels neem ik intens waar. Door de jaren heen heb ik verschillende moeilijke levenservaringen en grote ontgoochelingen gehad waardoor ik een angststoornis heb ontwikkeld. Ik had al aanleg door mijn familiesituatie & opvoeding, maar ik vermoed dat het zenuwachtig gevoel bij jou ook iets gelijkaardigs is. Dus, misschien een lichte angstproblematiek. Veel sterkte en beterschap! ik neem zelf medicatie hiertegen en het heeft mijn angstig gevoel voor een groot stuk weggenomen en het leven draaglijker gemaakt.

Dit herken ik ook zo bij mezelf!Ik werk al jaren in de zorg maar nog steeds ga ik met een zenuwachtig rotgevoel naar mijn werk.Nu moet ik er wel bij zeggen dat het per keer kan verschillen.De ene keer ben ik meer zenuwachtiger dan de andere keer.Ik wil ook van te voren altijd weten wat me te wachten staat.En ben altijd blij als het na een werkdag allemaal is mee gevallen.Dan heb ik het gevoel weer overleefd te hebben.

Ik heb dit precies hetzelfde! Zou je misschien met mij in contact willen komen? Weet niet of dit mogelijk is.. dit is namelijk niet echt anoniem.

hier ook zelfde door pestverleden moeilijk contacten maken door onbegrip komt verkeerde mensen tegen. onzichtbaar voelen zou wel is fijn zijn om mensen te ontmoeten die hetzelfde hebben

Jij bent hsp maar ook hss
Lees eens "de meeste prikkels bijten niet"
Voor mij de handleiding die ik bij mijn geboorte graag had ontvangen

Hoi sarah ik weet wat je bedoeld en hoe je je voelt, ik maak het zelfde mee met mijn dochter je voelt je zo hopeloos het geeft zoveel hart zeer ,ze woont nu sinds 8 maanden samen en wordt zo slecht behandeld waar onder mishandeld ze is heel zacht en heel lief doet alles voor andere en dat wordt haar hele leven al uitgebuit van pesterijen op school tot nu in haar relatie ze praat er soms wel over tegen mij maar zeg daarbij dat ik er met niemand over mag praten bekende en fam ik vind dat heel moeilijk omdat het mij van binnen helemaal sloopt het liefs zou ik haar gaan halen dat ze weer thuis woont maar ze is 23 dus dat kan ik niet doen ze moet natuurlijk ook zelf willen ik voel heel veel in haar relatie wat ik zelf ook heb meegemaakt en zie haar de zelfde fout maken als wat ik toen deed ik heb het met haar hier over gehad maar het wilt niet echt binnenkomen heb ik de mening van wij zijn ook alle twee hsp

Groetjes Sunshine

Ik ben hsper en zoek ook mensen om ervaring mee te delen . Ben jij nog op zoek naar iemand om ervaringen mee te delen?

Ik heb ook vrij kort ontdekt dat ik HSP'er ben, en zou nu ook graag met mensen willen praten en ervaringen uit willen wisselen.

Zelf zou ik ook graag met andere HSP'ers ervaringen willen uitwisselen en mogelijk wandelingen in de natuur maken? Ik woon in de provincie Noord-Brabant.

hoi trijntje ,

Heb je inmiddels al leuke contacten opgebouwd met mede hsp-ers in noord-brabant?
Ik zelf kom uit breda..
Meer hsp-ers uit omgeving breda die het leuk vinden om kennis te maken en te kijken of er een leuke klik is en ontstaat?

Groetjes sanne

Ik wil ook graag wel in contact komen maar woon in Eindhoven, dat vind je misschien te ver?

Groetjes,

Patricia

Misschien een Whats app groep oprichten? Kurt uit Antwerpen

Ik merk dat ik die behoefte ook erg heb. Zeker als HSS HSP (een extraverte HSP man) heb ik veel behoefte aan een andere HSS HSP man... Hoe ouder ik wordt hoe lastiger het allemaal soms lijkt te worden...

Zijn er ook mensen uit Overijssel die contact willen met lotgenoten?

Hoi,
Ik zoek ook een beetje mensen om ervaringen mee te delen.
Zelf sta ik op het punt om hulp te zoeken om met hsp om te leren gaan. Op dit moment loop ik stage en doe ik een studie, en kan gewoon moeilijk mijzelf zijn omdat alles teveel energie kost. Ik doe mijzelf dan tekort in mijn leerproces.
Zelf woon ik in Overijssel.

I.v.m. de privacywetgeving, zullen we avg identificeerbare persoonsgegevens zoals telefoonnummers en mailadressen helaas moeten verwijderen. Op dit forum ben je van harte uitgenodigd om je verhaal te delen en op die manier elkaar te steunen en contact met elkaar te hebben.

Hallo allemaal net als alle anderen heb ik behoefte aan contact, maar naast de reacties zie ik geen contactmogelijkheden of echte gesprekken hier. Jammer.
Er is kennelijk wel n behoefte.

Ik zou ook graag in contact willen komen om ervaringen te delen. Is er een manier om iets op te zetten?

Dit lijkt mij ook leuk, ik zou graag een maatje willen hebben die mij als hsp er begrijpt en dat je elkaar dan ook kunt helpen..

Hoi Sanne, zelf kom ik ook uit Breda. Op welke manier kunnen we elkaar ontmoeten en kijken of er een klik is? Misschien bij een restaurant? Groetjes, Karin

Ik ben een HSP-man uit Zuid-Holland, en ook ik zou graag in contact komen met andere HSP'ers.
Ben wat dat betreft al vrij lang op zoek naar een HSP-maatje.
Maar geen idee waar ik die zou kunnen vinden ?
Via deze site kun je helaas geen contact gegevens achter laten,
of een prive-bericht met gegevens naar iemand sturen.

Zo fijn om te zien dat ik niet de enige ben. Ik weet al een tijdje dat ik HSP heb maar weet nog steeds niet goed hoe ik er mee moet omgaan. Graag wil ik met lotgenoten erover praten. Ervaring uitwisselen en tips geven aan elkaar lijkt mij erg prettig.

Ik ben zelf ook een HSP'er en zou hierover ook graag met lotgenoten willen praten en ervaringen delen. Ik kom zelf uit Overijssel.

ik ben ook hsp en kom uit schagen

fantastisch om te delen, enorm ... om te kunnen leren loslaten en te leven in de dag van intuïtie. Grootste goed , het verlangen naar vrijheid. Leef inmiddels alweer enkele in de bergen haha, ben er dan nu toch achter war er "loos" was. of eigenlijk wat voor extra kwaliteit ik bezit. helaas ben ik niet in de laaglanden om te delen. Maar weet dat ik de buurt van de alpen van huez er een ervaring aanwezig is. Leuk om te kunnen zeggen..
WIJ ZIJN !!!!

Hoii,dat zou ik nou ook graag willen doen!

Hoi Lisa,

De pijnlijke oren door het geluid van borden die op elkaar klinken heb ik ook echt heel erg. Als iemand de vaatwasser uitruimt en ik sta er vlakbij dan bied ik altijd even aan dat ik het doe ;). En wat ik laatst ergens heb gelezen over HSP zijn is dat het niet komt door een traumatische ervaring maar dat jij het gewoon in jou hebt, zoals jijzelf ook typt, jij bent dit van nature. Maar mensen kunnen hier een andere kijk op hebben. Blijf vooral bij wat jij vindt
J.

Hoi

Kan een burn out zijn. Let op wat je eet. Neem rust en doe leuke dingen. Kan ook dat je vlees nodig hebt, ijzer. Ontspan je hoofd, kan ook ptss zijn. Dat je in vlucht en vecht toestand schiet door prikkels. Of teveel nadenken, ontspan je hoofd.

Wat een mooi mens ben jij. Twijfel niet aan niets. Helaas doe ik dat vaak wel. Het negatieve van velen is jammer maar zo is het.

Ik begrijp u. Een stap voor op chaos. De juiste vragen stellen. Geniet van de pieken. Adem in en uit. Koester de juiste mensen. De wereld is niet klaar voor u. Voel je hartslag. Adem in en uit. Verlies jezelf. Laat de schemering je schaduw vinden en omarm die. Adem in en uit. Zoek niet in de duisternis want die is te comfortabel. Laat je gedachten razen tot woorden. Herbeleef de woorden. Adem in en uit. Ik ben ook nog altijd onderweg. Tot de laatste dag. Dit is het maar. Mens zijn.

Je staat er niet alleen voor, integendeel. Steeds meer mensen worden geconfrinteerd met de eigen " lasten en daden" en die van een ander.
Velen willen hun eigen verantwoordelijkheden niet nemen en leggen ze bewust en onbewust bij anderen neer. En als je zeer lage misgunnende "mensen" om je heen hebt of krijgt die de biel nog eens extra manipuleren is t best moeilijk ja om bij t zelf te blijven omdat ze dat zelf het juist hebben aangdaan.
En men laat door goedheid of vertrouwen omdat het een familielid of vriendschap is/was diegene binnen en als er dan rotzooi van hun of via hun word gecreëerd...het is ook zaak om hetzelf uit te pluizen met behulp van een goede betrouwbare ziener.
Dus het is zowel karma als het hier en nu zaak.
Het bestaan " leven" is er niet echt leuker op geworden
Heb zelf nooit kunnen vervullen wat ik graag wilde en dat waren toch hele simpele dingen die voor een ander zo gewoon en normaal zijn.
Heb ook veel last op geestelijk en fysiek niveau, heb al 10 jaar geen baan meer, daarvoor had ik er weer teveel. Mezelf maar voorbij blijven lopen totdat ik echt niet meer de energie had om verder te kunnen.
Wens je veel sterkte!

Hoezo advies ? Je lijkt er vooral van te genieten.

Alle schoonhede die je ziet bij iemand anders bezit je zelf. Alsook hetgeen wat men negatief bestempeld. Jezelf ervan losmaken is een moedige zet. De tijd zal uitwijzen dat het de juiste zet was. Neem de tijd.

Wat vervelend dat je hebt moeten stoppen met bepaalde vriendschappen.
Anderzijds kies je nu voor jezelf, geef je aan 'tot hier en niet verder'.
Dat doet pijn, bijna net als rouw maar ik heb geleerd dat zulke mensen gewoon niet meer in je leven passen.
Jij bent veranderd, zij kunnen daar niet mee omgaan, jammer dan.
Dit is wie jij bent!
Laat het gevoel er zijn, geef jezelf beperkte tijd om af en toe over al je twijfels te piekeren, twijfelen etc. Na te denken.
Dan stop je die gedachtes en ga je iets leuks of fijns doen.
Succes en sterkte met de verwerking.
Proficiat met jou!!! Proost er eens op ;)

Wat vervelend dat je hebt moeten stoppen met bepaalde vriendschappen.
Anderzijds kies je nu voor jezelf, geef je aan 'tot hier en niet verder'.
Dat doet pijn, bijna net als rouw maar ik heb geleerd dat zulke mensen gewoon niet meer in je leven passen.
Jij bent veranderd, zij kunnen daar niet mee omgaan, jammer dan.
Dit is wie jij bent!
Laat het gevoel er zijn, geef jezelf beperkte tijd om af en toe over al je twijfels te piekeren, twijfelen etc. Na te denken.
Dan stop je die gedachtes en ga je iets leuks of fijns doen.
Succes en sterkte met de verwerking.
Proficiat met jou!!! Proost er eens op ;)

Hoi ik zit ook in deze situatie en weet ook niet wat te doen alles wat je schrijft herken ik precies hetzelfde en weet het ook niet meer wat te doen

ik probeer nu voorzichtig weg terug een keer af en toe weg te gaan, verleden week ben ik ook efkens een keer gaan dansen, ik zag daar mensen die ik al kende maar ik negeer ze, ik probeer vroegere contacten te mijden, als ze goedendag zeggen dan zeg ik ook terug goedendag meer niet, want roddelen doen ze toch en ik zeg liever niks dan gaat het ook niet meer verder, ik ga proberen me houding zo verder te doen, nieuwe mensen die ik tegenkom hopelijk zal ik enorm mee voorzichtig zijn, maar het leven is kort en 'k wil nog wat genieten van het leven, ook al betekent het dan dat ik voorzichtig ben en blijf wie ik nog toelaat in mijn leven,

hoi hoi hier hetzelfde misschien wat tips hoe ik het doe naar het strand of bos om op te laden. sporten in de avond dan slaap je daarna goed. geen koffie drinken neem dan cafeine vrij. omring je alleen met positieve mensen negatieve op afstand. huil het uit als er iets is schrijf het van je af. ik maak zelf sieraden als hobby iets rustigs doen, diamond painting . en opruimen of schoonmaken kan ook helpen om niet te denken. maar dan niet teveel doen wel dat je nog wat energie overhoudt..
praatgroepen zou kunnen helpen maar dan luister je ook weer naar de anderen je krijgt wel meer erkenning en begrip, maar ik zeg altijd je moet het toch zelf doen. oja en tip omdat ik veel schrijf ik maak g schema´s zoek het maar is op gebeurtenissen en gevoel van negatief naar positief opschrijven nou succes groetjes

Wat je zoekt bij anderen vindt je bij jezelf

Hoi Lauren, ik herken mij wel in wat jij aangeeft. Trek mijzelf ook veel aan van anderen. Heb jij dat ook?

herkenbaar hier hetzelfde en bij psychologen praten ze niet over hsp je hebt meteen een of andere stoornis klopt niets van je weet zelf wat je voelt en hoe je bent. en zeker als je symptomen opzoekt van hsp zo kwam ik er ook achter. je zal je zelf moeten accepteren ermee niet zoeken bij anderen want niet iedereen is hsp en dat kan botsen. zoek mensen met hsp dat zijn altijd de open mensen en waar je je zelf kan zijn.

Hoi Lauren,

Ik herken helemaal wat je schrijft. Ik kan je helaas geen (of misschien ook wel prettig?) geen oplossingen aandragen. Ook omdat ik zelf de oplossing (nog?) niet gevonden heb. Juist het luisteren naar elkaar en begrip hebben voor de situatie van elkaar dat is waar ik naar verlang. Respect, openheid, eerlijkheid en rechtvaardigheid zijn belangrijk voor mij. Misschien dat je hierop kunt reageren en dat we dan kunnen kijken of we contact kunnen leggen...

Sterkte en groetjes,
Ro

Bezoek regelmatig een bos. En neem er de tijd voor.

Hoi,

Wat ik geleerd heb om prikkels op een afstand te houden is dat wat Anoniempje82 ook vermeld. Een schil om jezelf heen visualiseren. Ik steek mijn hand voor mij uit met de vingers omhoog (Talk to the hand gebaar) dan draai ik een rondje om mijn as en hiermee kan ik gemakkelijk prikkels en gevoelens en ergernis puntjes van andere mensen op een afstand houden. Zelf werk ik op een open kantoorvloer en als ik merk dat mijn collega's weer eens veel te dichtbij komen met het gelach en de domme negatieve grappen en ik daarbij ook nog eens de radio hoor (die elke dag dezelfde nummers afspeelt) dan duik ik even de toiletruimte in en sta ik gezellig een rondje te draaien.

Schild* Geen schil ;)

ik luister avondje muziek op me kop of ga wandelen of sporten en zeker natuur in of bos om op te laden

voel je je of je er niet bij hoort of niet toe doet of je onzichtbaar bent voor anderen?

Hi, ik ben 66 en heb ook pas ontdekt dat ik hsp ben, heeeel veeeel valt nu op zijn plek, eindelijk dan toch. T is niet makkelijk, k heb vooral moeite met relaties, met vreemden voornamelijk zoals buren etc. Mijn relatie met mijn man, die autistisch is, is moeilijk maar wel fijn omdat er wederzijds begrip en respect is

Pijnlijk, herkenbaar, maar zo prachtig geschreven. Echt heel knap ❤️

Het gebeurd bij gesprekken dat ik ook heel neutraal reageer over het gegeven. Een uitgesproken mening is niet altijd gunstig.

Ik heb zelf ook weerstand tegen lichamelijk contact. Mijn ouders zeiden vroeger al dat ik niet van knuffelen hield. Dit deed ik bijna nooit. Met mijn partner ben ik graag intiem, anderen hoeven niet in de buurt te komen.

Wees wie je bent. Niet wie je zou willen zijn.

Je kan het leven ervaren en beleven. Probeer soms het leven enkel te ervaren.
Probeer soms het leven enkel te beleven.

Hoe dan ook is alles zeer intens.
Alles positief is intens.
Alles negatief is intens.

Jij ervaart zweven negatief.
Hoe kan jij dat positief ervaren?
Enkel jij hebt de antwoorden.

Jij bent van deze planeet.
Puur natuur.
Wat zweeft er in de natuur?
Laat je inspireren.

Gun jezelf rust.
Als je zweeft stel jezelf gerust.
Je (her)kent wat er gebeurd.
Misschien kan je ook vliegen?
Ik kan niet zweven.
Ik vind dat wel knap dat jij dat kan.

Het is allemaal zo vreemd.
Het leven op zich is al zo vreemd.
Vreemd is dan normaal?

Hoe jij ervaart.
Dat beleef je.
Dat ervaar je.
Dan ben je.

Kettingen,stenen en al die flauwekul doe ik niet aan,zoiets als geloven in God of noem maar op waar je denkt kracht uit te halen.Het heeft allemaal te maken met hoe je gevormd bent,door volwassenen,omgeving,ervaringen.wij als mensen is vroeg geleerd om niet in vrijheid te denken.Het moet zus ,het moet zo.Dit mag niet,dit mag wel.Op een gegeven moment merk je dat wij copiegedrag vertonen,waar we eigenlijk diep in ons hart niet eens zo willen.Onze levenshouding is zo ingesleten dat wij ons niet meer bewust zijn.we moeten het oude denken inruilen voor nieuw denken.En het voordeel van dat al wat ouder zijn is te proberen niet naar een ander te kijken,maar doen wat het dichtst bij jou hart ligt,zodat je trots bent op jezelf

Zo herkenbaar bovenstaande! Hoe scherm jij jezelf af?

Wat herkenbaar. Zit op dit moment in een moeilijk fase . Rugoperatie gehad en net mijn lat relatie beëindigd . Mijn tweede scheiding. De eerste met een “ normale “ man en de tweede met een man met PDD-NOS. Heel zwaar was het en 26 jaar is lang. Verder in detail treed ik nu niet. Ik ga hulp vragen aan Maarten.
Heb al ervaring met psychologen en heb hem met zorg uitgezocht.
Vriendelijke groet!

Ik herken dit zo goed. Zo ben ik altijd geweest, thuis werd dit ervaren als onverdraagzaam en raar, dit is dan ook het beeld dat ik van mezelf heb, en wat mijn gezinsleden van mij hebben, er is weinig begrip, ik heb nog een lange weg te gaan.

Wat je beschrijft heet misofonie (haat voor geluid). Dit is pas enkele jaren een bekend fenomeen. Er is veel over te vinden.

Ja! Dat heb ik dus ook. Heel vervelend en vermoeiend. Hoe laat je t los?

Ik heb dat ook. Maar sinds ik stilsta bij het gevoel en kan bevestigen dat het inderdaad mijn eigen gevoel niet is, kan ik het wat meer "laten zijn”. Focussen op mijn eigen ademhaling en voeten plat op de grond op die momenten willen mij nog wel eens kalmeren. Hoewel het geregeld van korte duur is en het gevoel vaak weer terug komt. Toch merk ik dat hoe vaker je het oefent, hoe beter het gaat.

Beste Regina, ik ben nu net bezig met een dagboek en uit mijn diepste gevoelens aan mijn partner op papier, dat werkt super

Heb het zelfde dan voel je niet prettig
Voel ook dingen van anderen
Je moet proberen om bij je zelf te blijven
En denken dit is niet van mij dit is van die ander lukt dat niet moet je uit contact gaan
Ook voor je zelf
Ik zelf ga ook wel even uit de groep bij mensen even weg even alleen zijn dat kan ook helpen even in je om laten gaan Dat het niet van jou is maar van die ander
En dan kan je al wat beter voelen
Ik zelf wil dan even niet daar moeten ze maar begrip voor hebben
Anders jammer voor ze
Jij moet op je zelf passen een ander doet dat niet
Weet ook dat het niet fijn voeld alles van anderen voelen
Het is geen zwakte
Je pikt veel op
Zeg nu ook nee tegen mensen als het me te veel word
Maar goed hoop dat ik wat voor je betekent
Heb

Met minder met andere mensen omgaan het klinkt heel hard maar ik heb daar ook last van dus ik ben een beetje afstand van iedereen knuffel van mij

Ik herken je verhaal heel erg uit mijn jeugd ( ben inmiddels 29 ). Vaak had ik 1 vriendin waar ik me dan ook heel sterk aan bond. Elke vorm van afwijzing, zoals inderdaad even alleen gelaten worden of als ze opeens geen zin hadden om met mij te spelen, nam ik heel zwaar op. Ik voelde me dan zo emotioneel en in de steek gelaten dat ik eigenlijk weg wilde kruipen en door de grond wilde zakken. Destijds heb ik nooit begrepen waarom ik zo heftig reageerde, zo diep over dingen nadacht en moeite had met dingen waar anderen geen moeite mee leken te hebben. Door HSP vielen veel dingen op zijn plek, maar bij mij zijn er ook met mijn ouders dingen niet goed gegaan. De scheiding van mijn ouders viel me heel zwaar en mijn ouders waren zelf erg gestresst, streng en hadden moeite met het tonen van emotie. Hierdoor voelde ik me eigenlijk door niemand begrepen en vluchtte ik in mijn hoofd en mijn fantasie. Uiteindelijk heb ik mensen gevonden met wie ik een goede klik heb, omdat ze een beetje hetzelfde in elkaar zitten.

Ik kan niet zien wanneer je bericht precies geplaatst is, dus ik denk dat de schoolreis mogelijk al geweest is? Hoe is het gegaan en hoe gaat het nu met je?
Ik vind het echt super goed van je dat je al zo goed je gevoelens kan omschrijven en zo veel onderzoek hebt gedaan.
Het voelt soms alsof we altijd leuk/aardig/perfect moeten zijn zodat mensen ons aardig vinden, maar we hebben eigenlijk weinig controle wat een ander van ons denkt. De belangrijkste persoon ben jij zelf. Je komt over als een hartstikke slimme, lieve en aardige meid. Wees niet te hard voor jezelf :)

De wereld draait voor mij ook te snel.

Jij zal altijd jezelf zijn. Als je helemaal eerlijk bent met jezelf. Dan zal je nog meer jezelf zijn. Als je helemaal eerlijk bent met de mensen rondom u dan ben je nog meer jezelf.

Gedachten lijken eindeloos. En zijn die ook. Dat zal altijd zo zijn. Maar hoe je die gedachten ervaart, dat heb jij onder controle.

Wat er allemaal is gebeurd, dat mag je met jezelf overlopen. Je mag jezelf daarin steunen en troosten. Benader jezelf hoe je zou willen geholpen worden.

Jezelf begrijpen is niet zo eenvoudig. Maar ook niet onmogelijk. Je bent altijd in constante groei. Wie je bent transformeert eindeloos. Probeer je gevoelens te begrijpen. Eenmaal je alles hebt kunnen plaatsen of in het proces daar naartoe dan zal je ook jezelf beter begrijpen.

Gevoelens manifesteren zich in je lichaam. Uiten zich in pijn of jeuk of ergens tussenin. Die emoties kunnen begrijpen zal gunstig zijn.

Wees niet te streng voor jezelf. Verwen jezelf maar eens.

Ik hoop dat iets hiervan je kan inspireren. We zijn er nog. Tot onze laatste dag. De balans in het leven lijkt zo vreemd. Goede dagen en slechte dagen en alles tussenin.

Ik lig nu in de zetel met de muziek veel te luid. Ontladen. Genieten. En ik heb nochtans nog zoveel dingen die ik moet doen. Maar ik kies nu om voor mezelf even te zorgen. Dat heb ik nodig.

Bedankt voor je verhaal.

Gisteren
Vandaag
Morgen

Verleden
Heden
Toekomst

Ik ben onder de indruk.
Onrust en slapeloosheid.
Het is een belevenis.
Herkenbaar.
Ik beleef beide.
Vroeg of laat vind je een antwoord.
Over het verleden
Het heden
En de toekomst
Neem gerust de tijd.
We hebben ons hele leven

Goed aarden en schild om jezelf visualiseren. brokje zeezout bij je dragen. wat ook helpt is salie. bij je dragen of opdoen.
en tellen en focus op je ademhalingen en tegen je zelf zeggen dat je los laat wat niet van jou is..

suc6!

Gisteren
Vandaag
Morgen

Verleden
Heden
Toekomst

Ik ben onder de indruk.
Onrust en slapeloosheid.
Het is een belevenis.
Herkenbaar.
Ik beleef beide.
Vroeg of laat vind je een antwoord.
Over het verleden
Het heden
En de toekomst
Neem gerust de tijd.
We hebben ons hele leven

Wees wie je bent. Niet wie je zou willen zijn. Alle antwoorden vind je bij jezelf. Troost jezelf. Je hebt je hele leven om op alles antwoorden te vinden. Neem de tijd.

Hoi Anoniem,

Is er iets waar ik, of iemand anders jou bij kan helpen?
Welke aansluiting of erkenning heb jij nodig :)?

Groetjes,

Juud

Dag Diana,
Van tijd tot tijd heeft denk ik iedere HSP'er wel een lage zelfbeeld, zeker in deze maatschappij waar alles zo oppervlakkig is geworden en er geen tijd meer is om stil te staan bij het alledaagse. Ik heb zelf een pijnlijke, eenzame jeugd en kindertijd gehad, maar haal nu vooral zelfvertrouwen uit zaken die ik goed kan en vind steun bij mensen die deze zaken weten te waarderen. Ik zou je aanraden samen te komen met mensen die dezelfde passies en hobby's hebben als jou. Dat zal je alleszins beter doen voelen.🥰

Desiree, ik herken die heftige reacties naar mijn vriend toe ook heel erg. Dan is er voor mij soms iets niet duidelijk (gecommuniceerd) of hij is alsmaar door aan 't gaan met werk, taken, klussen, plannen, lijstjes afstrepen etc. Mijn vriend is nl. heel praktisch en rationeel ingesteld, never enough. Het feit dat we soms zo heftig op onze partners of naasten reageren is niet zo gek, zij zijn namelijk de mensen waarbij jij je het veiligst voelt. Dus ook in het uiten van je gevoelens.

Ja dat is normaal!
Ik heb dat ook emoties van mijn partner komen harder bij mij binnen waardoor ik ook heftiger reageer. Als ik het dan bespreek dan zecht ze dat zij ik niet terwijl ik niet de tekst maar de emotie achter de boodschap voel

Houd er rekening mee dat hoe het bij jou binnenkomt niet persee is hoe het bij iemand anders overkomt

Als ik tegen mijn omgeving vertel dat ik 'hoogsenstitief' ben, doen ze net alsof het tussen de oren zit en ik overdrijf en voelen ze zich aangevallen alsof zij dan NIET gevoelig zijn.. Enorm irritant. Ik kan het maar niet uitleggen wat hoogsensitiviteit inhoudt.

Ik herken het je anders voellen
Ook gepest
Ook vatbaar voor narcisten
Narcisten willen hsp ers de grond in trappen kom uit zoon relatie nou dat is verschrikkelijk daar moet je voor op passen
Daar ben je als hoogsentief ook vatbaar voor heb ook therapie gehad
Als ik me niet lekker voel bij bepaalde mensen moet je voor je zelf kiezen en er afstand van nemen volg mijn gevoel hier in
En los laten
Sommige mensen krijg je angsten
Heb mij bevrijd uit narcist relatie
En ben in mijn kracht komen te staan
Naar je zelf luisteren en schrijven geeft je veel kracht
En zelf haal ik veel uit mijn geloof
Die mij veel kracht geeft
En ben ook heel gevoellig zelf een dochter verloren word je ook wel door de mosterd gehaald
Kan soms ook moelijk los laten
Maar kom er altijd uit met vallen en opstaan
En je rust op tijd nemen heel belangrijk
En ja ken dat gevoel niet begrepen worden
Heb je goed gevoeld je bent niet gek
En dan vinden ze je raar
Je moet soms voor je zelf kiezen
Maar goed hoop dat je hier wat aan hébt
En je intuïtie volgen

Hoi, waar heb je zo'n cursus.....?

Jola, op deze site kun je ook zoeken naar therapeuten die gespecialiseerd zijn in hooggevoeligheid.

Veel begrip en herkenning . Ik was voor het eerst depressief op mijn 12de. De rest van mijn leven met geregelde tussenpozen, veel slaapproblemen . Veel familiaal en sociaal onbegrip. Grote eenzaamheid. Op zoek naar de juiste therapie om met de hooggevoeligheid om te kunnen gaan.

Beste kim ik kan heel goed met je meevoelen je zal met andere dingen in je leven, vaak een stap voor zijn ben een man van 72 jaar en weet sinds twee jaar dat ik een hsper ben eigenlijk weet ik het mijn hele leven al ik was altijd anders dat werd me vaak verteld kreeg het van mijn huisarts te horen had geen idee wat dat inhield maar kreeg ook te horen dat ik P.T.S.S. had ben gelijk naar een psygoloog heeft me geweldig geholpen en sta op dit moment geweldig in het leven de zon schijnt me elke dag toe ja ,ik wil best anders zijn maar ,praat er wel over met iedereen om me heen

Hoe herkenbaar. Ik heb het zo vaak te horen gekregen. Mijn negatieve werkhouding, altijd beren op de weg zien. Maar helaas kwam het bijna altijd uit. Ik probeerde het weg te drukken maar het gevoel dat het niet klopte was heel sterk en achteraf kon ik het vaak plaatsen. HSP ers zijn de zieners en de onheilsprofeten uit vroegere tijden. Een belangrijke rol voor de gemeenschap maar in de huidige maatschappij helaas niet geaccepteerd. Ik ervaar het als een zware last en ben zoekende naar een manier om hiermee om te gaan.

Niet alles en iedereen is uw wijsheid waard. De juiste mensen helpen en daardoor geholpen worden.

Ik heb geen helende woorden.
Ik zet geen valse beloftes neer.

Voel en leef. Volg je intuitie en wees niet gulzig. Kijk tijdig in de "spiegel" . Alles wat je moet weten vind je in jezelf. Genieten doe je niet zoals anderen. Je gedachten zijn een deel van wie je bent. Laat ze maar razen die gedachten. Loop er zelf niet in te wroeten, dat is voor de mollen.

Succes

Schrijf dingen neer. Die kunnen later van pas komen

Ik herken mezelf erg in jouw verhaal. Blij dat meer mensen zo zijn. Al voelt het meestal alsof je de enige bent. Ik ben nu 39 en ben nog opzoek naar een modus waarin ik dit accepteer van mezelf.

Heel herkenbaar. Mijn vriend leeft ook in een totaal andere wereld. Ik vraag me vaak af wat onze relatie waard is als je elkaar niet begrijpt maar aan de andere kant ben ik blij dat ik hem heb om me te kunnen redden in een wereld waarin ik mezelf nauwelijks staande kan houden.

Hoi Anoniem,

Wat fijn dat je dit voor jezelf ontdekt hebt. Heb je al wat mooie ontdekkingen kunnen doen?

ach schatje toch.
ik herken wat je schrijft ik was ook zo jong als jou toen ik de diagnose kreeg.
wat mij heeft geholpen zijn speciaale oordopjes die filteren de geluiden. dan kan je gewoon lekker buiten spelen je hoort ook nog, maar achter grond geluiden zijn dan veel minder en harde geluiden zijn dan gedempt. ik hoop dat je er wat aan hebt.
veel liefs queeny

Er zijn "Noise cancelling koptelefoons", heb er net zelf een gekocht, die hebben een functie dat je geluid kan wegdempen. Ik zet hem vaak op als ik op het balkon zit. Ik woon midden in de stad en word helemaal gek van alle auto's en motors die langskomen. De koptelefoon helpt echt, helemaal als ik ook nog zachtjes muziek opzet. Ik kan nu weer op het balkon zitten zonder gek te worden. Haha. De koptelefoons zijn wel prijzig. De mijne is van Sony en was bijna €200, maar het is het sparen waard...En soms zijn ze afgeprijsd. Sterkte!

Ik herken dit helemaal! Kennelijk wekt mijn uiterlijk (zie er goed uit, en draag leuke vrouwelijke kleren) de indruk dat alles mij maar komt aanwaaien en ik me heel makkelijk sociaal beweeg / wel een groepsdier zal zijn.
Als mensen dan merken dat ik niet het typje ben van het hoogste woord of de meeste lachers op de hand maar bescheiden, rustig en gevoelig/onzeker, dan lukt het (me) haast niet om te verbinden, cq dan ebt de echte interesse van de ander weg. Terwijl ik buiten de HSP-makke, gewoon een lief en lollig mens ben. Maar ik ervaar dat we in onze tijd niet echt dieper willen kijken of een beetje moeite voor elkaar willen doen. Dat is verdrietig voor de minder extraverten en gevoeligen zoals wij.
Ik heb ook afstand genomen van een aantal vriendinnen die altijd alleen maar kwamen halen (of hun heavy shit kwamen parkeren) en nooit eens iets brengen.. zoals een echt oortje voor mij (zonder dat het dan uren en uren over lastige dingen hoeft te gaan...daar heb ik dan ook weer geen trek in, om te zwelgen in medelijden over en weer - of dat de ander het dan weer overneemt of naar zich toe trekt) of gewoon leuke en gezellige dingen ondernemen!
Meermaals aangekaart maar het zat er niet in.. het slurpte energie en leverde mij niets op. Ben ook wel een gever, maar graag meer in balans. Ik wil niet altijd maar andermans therapeut zijn omdat ik zo emphatisch ben en goed luisteren kan.
Kamp ook van baby af aan met eczeem, maar is nu de laatste jaren stukken rustiger.

Planten en bloemen! Voor het eerst in mijn leven geen stress meer van mensen, collega's, stemmingen en opmerkingen etc. Planten zijn zo dankbaar als je ze goed opkweekt en verzorgt, stralen geen negativiteit uit, bloemen geuren heerlijk en hebben vaak mooie kleuren. Er zit veel wetenschap achter waardoor je steeds weer nieuwe dingen ontdekt.

Hoi Belinda, jou verhaal roept veel herkenning in mij op. Ik ga steeds meer erkennen dat ik een gevoeligheid in mij heb. Mag ik er zijn, ben ik een geliefd mens? Voel mij snel onzeker en angstig. Vooral in groepen, met mensen. Angst voor oordelen, afwijzing...ik merk dat ik mij vaak terugtrek en in de war raak. Ik raak mijzelf kwijt.

Diny

Hoi iedereen, ik herken dit inderdaad. Zelf doe ik de opleiding onderwijsassistent. Zit nu in mijn examenjaar. Maar met kinderen werken en kinderen verder helpen in de ontwikkeling vind ik te gek! Dus ga vooral iets doen wat je leuk vind en kijk niet teveel naar het werken met mensen hoe ongemakkelijk akward het wel niet kan zijn. Of denken dat je op je bek gaat.

Wat zijn jou tips?

Dat is zo fijn om te lezen! Ik hoop dat mij dit ook ooit gaat lukken. Liefs

Oh Jip,

Zo herkenbaar en alles over anylaseren overdenken. Mijn hersenen staan nooit stil. Ik rook zelfs af en toe een klein jointje om even echt helemaal te kunnen ontspannen (niet de juiste manier misschien maar voor mij af en toe echt nodig, niks anders werkt bij mij zo goed) Dan ben ik echt even helemaal 100% ontspannen en gaan mijn radars in rust zeg maar.

Heeft iemand een betere tip om even helemaal te kunnen ontspannen ? Ik heb van alles geprobeerd yoga,ademoefeningen,warm bad, kruiden, geuren. Niks werkt echt voor mij.

Hi!

Ik ben ook nog steeds op zoek naar iets dat werkt voor mij.

Zeker als het allemaal even teveel is, is het moeilijk om te kunnen ontspannen. Dan werken inderdaad al die middeltjes niet zoals ademhalingsoefeningen, yoga…

Hspers worden ook nog al eens voor borderliner uitgemaakt jammer genoeg.

Jammer dat u geen zielsverwanten heeft dat kan zeker helpen je voelt je op je gemak bij iemand die dat ook heeft.
Begrijpen zonder woorden noem ik dat voelt heel fijn.
Kunt u op zoek gaan in uw regio naar mensen zoals jij.
Succes met uw zoektocht.
Als u in de buurt van Apeldoorn woont bent u welkom.

Ik ben benieuwd of jij je net als ik ziek voel en hartkloppingen krijgt bij elke emotie, leuk of minder leuk.

Zoek geen therapeut in het zweverige circuit maar iemand die met beide benen op de grond staat.
Succes

Ik herken jouw verhaal wel ik voel me al 4 jaar niet lekker in me veel misselijk enz en ik veel angst schijnt er ook bij te horen het enige wat je kan doen is rustig aan doen liefs loes

dat kan! ik ben ook een hsp-er.
lang in ontkenning gezeten.
en de lat er hoog gelegd voor mezelf.
toen kreeg ik de klachten die jij beschrijft,
in heftige vormen. hartkloppingen ziek voelen kokhalzen, naar adem snakken en tot slot flauwvallen. ze vertelde me dat het een burn-aut was. ofterwijl niet weten wat mijn grenzen zijn. ik worstel er nog mee.
ik hoop dat jij er snel achter komt hoe het bij jou tot stand is gekomen en hoe je daar in een balans kunt vinden. anders word het erger. succes groetjes Queeny

Ja ik herken hetzelfde en het ergste en heb daar last van,
dat je door andere omgeving of instantie voor kwetsbaar en onstabiel wordt neer gezet.

Je bezit een kwaliteit.. maar ohhh wat is het toch lastig
om als hooggevoelige je balans te behouden en in niet alle andere energie op te slurpen. dat maakt je ziek.
Ik heb ook veel lichamelijke klachten en angsten.
dat ik niet kan werken.

gr Jenny

Aan t begin vd corona.vond ik t wel rustig.geen druk!
Nu lijk ik wel overprikkeld door veel zoom- vergadering en contacten..
Er word veel geapt en videogebeld.
Doe t ook zelf natuurlijk..maar zit veel meer in mijn ' hoofd'
Ook is er veel leed.( in mijn omgeving)
En ook dat kan ik moeilijk loslaten.intens moe word ik ervan.
Zit in een neerwaars spiraal..
Geniet niet meer zo.terweil ik dat normaal zo goed kan..
Hoe vind ik mezelf weer terug?

Pfffffffff dit is zo herkenbaar.

Ik heb 2 jaar geleden al een klein puzzelstukje over HSP gevonden maar er niet veel mee gedaan als wel een boekje gelezen, daar bleef het wel bij.

Nu ben ik weer (voor de zoveelste keer) overprikkelt en door het lezen op diverse site's en boeken over HSP komen er nu bij mij zoveel puzzelstukjes bij elkaar........... Ik ga nu aan de slag met diverse bronnen en hopelijk geeft mij dat de handvatten in welke vorm dan ook, om de balans en de controle te vinden om hier mee om te gaan...................nooit te oud om te leren, ben nu 63 jaar, maar het voelde als dat iedereen dit heeft, maar ik de enige was die er last van had en dat het bij mij hoorde, soort van het is mijn schuld.

Ik hoop dan ook veel van dit forum te leren en ook ik dank jullie voor de openhartigheid.

Beste Deej,

Je verhaal is heel erg herkenbaar. Ook ik denk dat ik mijn emoties maar heb leren afvlakken want anders raak ik overspoeld met emoties en dat lijkt niet leefbaar te zijn. Heb jij dit ook meegemaakt toen je in een relatie zat? Ik merk dat ik daar heel veel moeite mee heb namelijk. Het is moeilijk om van iemand te houden en intiem met iemand te zijn wanneer je je gevoelens afvlakt...

Groetjes

zo herkenbaar allemaal.

Jammer dat hier geen forum is om direct te kunnen praten.

Nog goede tips voor mensen die aan het begin staan?

Misschien is dit al jaren geleden geschreven, zie geen datum maar; wouw wat herkenbaar. Ik weet niet hoe oud je bent maar zo te lezen iets jonger dan mijn 58 jaren. Ik heb 30 jaar met dezelfde problemen gewerkt als jij. Solliciteren was nooit een probleem maar eenmaal op de werkvloer...Ik was altijd de zwakke schakel. Lastig communiceren met mij. Gevolg; 3 keer ontslag na vaste aanstellingen en meerdere overplaatsingen. Ik heb in de zorg en welzijn sector gewerkt. Een sociaal beroep. Kinderen voelde ik ook heel goed aan, maar samenwerken was een drama. Maar met een managerfunctie maak je het jezelf volgens mij ook erg lastig. Als ik het over kon doen zou ik werk zoeken waarbij je niet teveel hoeft samen te werken.
Succes en sterkte!

Ik ken het helemaal

Zo herkenbaar..

Als je veel last hebt van hooggevoeligheid, betekent het niet meteen dat je daar de rest van je leven mee moet doen. Er zijn verschillende behandelwijzen die positieve resultaten boeken in de behandeling van hooggevoeligheid.

Goed om eerst uit te zoeken wat een onderliggende oorzaak kan zijn. Bepaalde voedingsstoffen bijvoorbeeld verergeren de klachten. Terwijl andere voedingstoffen de klachten verminderen. De moeite waard om het uit te zoeken!

Herkenbaar. Tijdens n gesprek niks merken. Daarna thuis op de bank je verschrikkelijk emotioneel voelen terwijl je eigenlijk een leuke dag hebt gehad. Heel herkenbaar!

Hoe laat je t los? Want dat vind ik moeilijk.

Hoi Jip, misschien zouden geleide meditaties op youtube iets voor je kunnen zijn? Dat helpt mij heel erg