Eenzaam.
Ik ben 24 jaar en al sinds de middelbare school eenzaam. Ben altijd bang geweest voor sociaal contact, maar was er niet perse slecht in. Sinds ongeveer mijn 20ste ben ik helemaal alleen.
Heb geen baan, geen school, geen vrienden en geen vriendin. Over al deze jaren is mijn angst voor de buitenwereld alleen maar toegenomen, en mijn eigenwaarde alleen maar afgenomen.
Toevallig ontmoette ik ongeveer anderhalve maand een meisje online. Dit ging zeer goed, en ik had echt het idee dat ik verliefd was. Zij ook. We zouden al snel ontmoetten.
Maar er gebeurde iets. Blijkbaar wist ik dit ook te verpesten en kwam daardoor in de friendzone terecht. Ik kon dat niet. Dus heb haar twee dagen geleden gezegd dat ik niet meer met haar kan praten, omdat het teveel pijn doet.
Ik heb er nu al ontzettend veel spijt van, want nu ben ik weer alleen... en weet niet meer wat ik moet doen. Het voelt alsof ik nu wacht op de dood.