Ik ben een alleendstaande mama

Hallo ik ben een alleendstaande mama. Na een knipperlicht relatie van enkele malen proberen, heb ik besloten niet verder te willen in de relatie, ook niet voor ons kind is dit gezOnd, ik kamp al vanaf me jeugd met traumas en onverwerkte dingen. Ik ben nu nog niet heel uit elkaar. Ik hou nog van hem... Ik zou hem terug willen maar weet dat t niks zal gaan oplossen en beter wordt tussen ons. Ik ben bang dat mijn plek als mama wordt ingenomen en ik minder ben.. En er niet meer toe doe, ik vervangen wordt ( gevoel uit verleden) sommige dagen ervaar ik deze gedachten heel heftig. Hij is al bezig met andere vrouwen op welke manier weet ik niet prcs maar dat maakt me erg onzeker en bang dat mijn kind dadelijk een deel opgevoed wordt door n andere vrouw. Mss zijn mijn gevoelens niet reëel, to h voelt t zo en vraag ik me ook af of ik wel goed genoeg ben, ik heb financieel ook minder te besteden, voor hem is t niet zo moeilijk om leuke dingen te doen, voor mij wel aangezien ik geen auto heb, financieel weinig ruimte heb. Ik ben blij der vader leuke dingen doet maar ik wankel wel hierdoor omdat ik zelf die dingen ook wil kunnen en ik dan voor me gevoel te kort schiet hierin, ik doe wat ik kan en zal ik altijd blijven doen maar mw angsten en gevowlens maken me soms gek!!! Hulp heb ik al

Iemand die zich herkent of tips