Ik ben erg gevoelig voor leed, verdriet en pijn. van anderen en ook van mezelf. Ik heb niet zozeer last van geluiden en drukte. Maar leed van anderen komt enorm hard binnen, net als boosheid of geweld. De tv gaat bij mij bijna niet aan, het nieuws kijk ik niet omdat ik anders niet kan slapen.
Het vervelende is dat je jezelf er niet helemaal tegen kunt beschermen. Wanneer iemand wat kortaf of geirriteerd tegen me doet, trek ik me dat heel lang aan. En verhalen van verdriet en verlies komen binnen alsof ik het zelf beleef.
Ik heb nu geleerd dat het komt doordat ik hooggevoelig ben, en dan vooral met een grote diepte van verwerking (één van de kenmerken). En deels ook door mijn jeugd dat ik me teveel aantrek van wat anderen van mij vinden. Maar dat is maar een deel: het meeste is toch die emoties die binnenkomen.
Ik leer nu wel om het piekeren te stoppen, en mezelf ruimte te geven om de emotie te laten zakken. Het moet gewoon zakken, door te schrijven, tekenen en muziek, vind ik weer rust. Mindfullness helpt daarbij ook.
Ik denk niet dat ik kan voorkomen dat iets me raakt, wel kan ik leren minder lang mee bezig te zijn in gedachten en emotioneel goed voor mezelf te zorgen. Ik hoop dat ik dan weer wat meer aankan, en bijv meer uren kan werken.