Ik ben een 29 jarige getrouwde vrouw met de liefde van mijn leven. Mijn echtgenoot en ik wilden altijd kinderen samen en dit was mijn allergrootste wens. Wij hadden zelfs namen uitgekozen voor onze potentiële kinderen. Ik was op mijn 21e gediagnosticeerd met PCOS. Ik had al heel lang last van roze waterige afscheiding. Door omstandigheden ben ik pas heel laat naar de gynaecologe geweest. Er is een monster afgenomen en gestuurd voor een test. Een week later kreeg ik de nieuws met dat ik baarmoederkanker had. Nog meer testen gedaan en kreeg nog slechter nieuws: het zit ook in mijn eierstokken. Toen ik dacht dat het niet erger kon kreeg ik ook de uitslag van de longscan. Jawel, het was uitgezaaid naar mijn longen. Nu zijn mijn eierstokken en baarmoeder volledig eruit. Geen eicellen kunnen bevriezen. Bovenop het verschrikkelijke nieuws dat ik nooit mijn eigen kinderen kan baren met de liefde van mijn leven. (Adoptie was nooit een optie voor mij) Zit ik ook nog eens vast aan de symptomen van de overgang. Gelukkig ben ik gezond verklaard en ben ik kankervrij. Maar heb ik geen idee hoe ik dit verdriet allemaal moet verwerken.
B.
> 2 jaar geleden
