Inventariseren hoe sterk en hoe uitgebreid je overlevingsmechanisme eigenlijk is

Bij trauma is het vaak zo dat je het zelf eerst niet onderkent. Ik begeleid veel mensen die er pas gedurende het traject achter komen hoezeer bepaalde (toen overweldigende) gebeurtenissen nog steeds invloed hebben. En waar veel mensen bij trauma denken aan oorlogservaring of misbruik, is er minder beeld bij wat een opeenstapeling van ogenschijnlijk kleine situaties van genegeerd worden of niet gezien worden als kind teweeg kan brengen.
Een veelvoorkomend overlevingsmechanisme is in ieder geval het wegstoppen van je gevoel erbij. Wat er dan vervolgens voor zorgt dat je weinig herinneringen hebt van die vroege gebeurtenissen. Het is dus allemaal best aardig gegaan, denk je dan.
Een andere ingang is om eens te inventariseren hoe sterk en hoe uitgebreid je overlevingsmechanisme eigenlijk is. Misschien zegt dat iets over hoe intens je je best hebt gedaan/doet om bepaalde gevoelens te voorkomen.