Ik werd weduwe toen ik 29 was. Ik had met men man plannen om kinderen te krijgen maar hij stierf voor dat is gelukt. Intussen ben ik 3 jaar verder. De grootste rouw is voorbij en ik zou dolgraag een nieuw leven starten en een gezin hebben. Maar het lukt me niet. Ik kom schijnbaar niemand tegen en heb heel erg weinig vertrouwen in de toekomst. Ik heb heel er het gevoel dat het geluk niet voor me is weggelegd en misschien houd ik mezelf zo wel tegen. Bang dat het noodlot weer zal toestaan, durf ik niet te hopen op het gezin dat eigenlijk zo graag wil.
Anoniem
> 2 jaar geleden