KEUZES MAKEN
Mijn baas vraagt of ik mijn zieke collega kan vervangen. Maar help, ik heb het al zo druk met al die opdrachten en deadlines. Vanmiddag moet ik met mijn kind naar de KNO Arts. Vanavond heb ik kaartjes voor de schouwburg, quality time met mijn partner. Oh, ja, ook nog taxiën van de voetbalclub naar het zwembad en weer terug…
Ik voel me opgejaagd, snauw tegen iemand die me lief is en doe een greep in de koektrommel….
We hebben het allemaal zo druk. Vooral vrouwen schijnen het drukker te hebben dan ooit. Eén van de redenen van zo druk zijn is het maken van keuzes. Of juist het niet kunnen maken keuzes.
MIJN KEUZE
Ook ik stond laatst voor een keuze. Eigenlijk al een tijdje. Al die ballen die je hoog moet/wil houden: een moeder zijn van 3 tieners, een echtgenote, een dochter, medisch maatschappelijk werker in het ziekenhuis, therapeut van mijn eigen praktijk….. (in random order).
Je wordt geleefd door wat de dag te bieden heeft en bent erg goed in korte termijn denken. De uren tikten veel te snel weg en helaas zijn er nog maar steeds 24 uren in een dag. Gevolg dat er met regelmaat naar die koektrommel gegrepen werd en de sportschool goud geld verdiende aan mijn contributie die niet gesoupeerd werd. En tijd voor mezelf…..huh, wie ben ik ook alweer?
Mentaal werd het pittig, maar ook mijn lichaam begon allerlei klachten te vertonen: Duizeligheden, kort lontje, teveel kilo’s, vermoeidheid etc. Allerlei signalen om mij duidelijk te maken dat het allemaal (bijna) niet meer ging.
Dus wat ik predik in het mijn praktijk en in het ziekenhuis moest ik ook maar eens op mezelf toepassen. Keuzes maken kunnen ook zoveel lucht geven...
ALARMBELLEN
Keuzes maken kost tijd, daar moet je over nadenken, op kunnen kauwen. Soms geven mensen in je omgeving aan dat je keuzes moet maken omdat ze zien dat je teveel van je zelf vraagt. Soms ben je zelf nog niet zover, wil je nog geen afscheid nemen. Dat heeft tijd nodig.
Maar zodra je lijf signalen begint af te geven, zouden er alarmbellen af moeten gaan. Dan wordt het tijd om stil te staan bij waar je mee bezig bent, bij wat je nodig hebt en eventueel keuzes maken!
De scene “Keuzes” uit de voorstelling “Myosotis” van Guido Weijers geeft op een luchtigere manier aan hoe lastig het is om keuzes te maken.
Zijn motto is “Of je moet het niet zeggen of je moet het DOEN!” . Succes!
Germien
Therapie Oss
Lid van Therapiepsycholoog
Oss
