Lief lichaam bedankt

Sta jij er weleens bij stil hoeveel je lijf eigenlijk voor je betekent en hoe vanzelfsprekend de meeste mensen hun lijf eigenlijk nemen. Ons lijf is de meest geavanceerde “techniek” die er is. Zelf helend, zelf reinigend, zelf corrigerend, maar de meeste mensen behandelen het als een stuk vuil.

Ik was niet anders, ik was helemaal niet blij met mijn lijf. Ik was al heel jong erg lang en daar schaamde ik me voor. Ook vond ik mezelf altijd dik en lelijk. Wanneer ik voor de spiegel stond had ik weinig positiefs te melden en de woorden in mijn hoofd waren ronduit beledigend.

Daarbij ontwikkelde ik een eetstoornis waardoor ik mijn lijf lief afzien. Ik vrat alles wat los en vast zat. Had geregeld eetbuien. Beulde mezelf vervolgens af in de sportschool en wanneer ik aan de andere kant van de medaille zat at ik zo weinig mogelijk en ontzegde mezelf de voedingsstoffen die ik nodig had. Met het gevolg dat ik door de jaren heen maat 38 t/m maat 56 aan kleding heb gedragen. En op mijn dieptepunt bijna 140 kilo woog. Je kunt je voorstellen dat dat ook niet erg fijn is voor je lijf om dat te moeten dragen de gehele dag.

Toch deed mijn lijf het elke dag opnieuw. Het vormde zich naar mijn nieuwe maat, het liet zich uithongeren en volvreten, het bracht me waar ik wezen moest al was het geregeld met pijn en moeite.

En daarom wil ik mijn dankbaarheid uitten naar mijn lijf. Ik ben ondertussen zover dat ik veel zuiniger omga met mijn lichaam. Ik praat er liefdevoller over, ik ben tevreden met wat ik zie. Ik zorg ervoor met de juiste voeding, met beweging en ontspanning. Ik hoop dat mijn lichaam nog tientallen jaren er voor me wil zijn en als dank beloof ik mijn lijf dat ik er beter naar zal luisteren en er nog liever voor zal zijn.

Hoe zie jij jouw lichaam eigenlijk?