Bewust geen kinderen....
Een weg zoeken moet ik, nu mijn partner uitgesproken heeft geen kinderen te willen. Ik ken hem, hij weet altijd heel goed wat hij wil. En eenmaal een weg ingeslagen is er geen weg meer terug.
Tot nu toe heb ik daar goed mee weten om te gaan. Moeilijk heb ik het er nu wel mee, nu de consequentie daarvan is dat ik mijn innige kinderwens moet opbergen.
Ineens verliest mijn werk zijn betekenis. En worden de bezoeken aan mijn vriendinnen moeilijk, vooral aan de vriendinnen met kinderen. Het groepje kennissen zonder kinderen is aanzienlijk kleiner.
Ik ga een therapeut opzoeken om dit rouwproces aan te gaan en nieuwe betekenis en zingeving te vinden in mijn leven samen met mijn partner.