Patronen en een gevoel van veiligheid

Val jij ook steeds terug in je oude patroon? Je begrijpt hoe het bij je werkt, maar toch kun je in sommige situaties weer enorm geraakt worden door een opmerking die iemand maakt, of je voelt dat je er wel bent, maar je bent er ook van binnen niet meer helemaal bij, misschien voel je je zeer oncomfortabel in een groep en ga je dichtbij de deur zitten, zodat je snel weg kan. Je voelt je klein worden, misschien maak je je wel onzichtbaar of ga je juist heel erg de clown uithangen. Achteraf voel je je niet comfortabel met jezelf, misschien zelfs wat depressief en wil je het liefst onder je deken duiken. Of je pakt die zak snoep of dat biertje om jezelf te troosten. Die kritische stem gaat weer aan en je hebt het weer niet goed gedaan en je voelt pijn die je niet wil voelen en deze druk je weg. Toch voel je het in je buik of borst, je weet wel zo'n onrustig gevoel of een dikke knoop, of een strak gevoel. Naar een poosje trekt de stress, de angst, het verdriet weer weg (2 dagen, 3 weken etc.) en kun je weer tevoorschijn komen en voel je je weer een beetje stabiel.

Wanneer je deze "rollercoaster' herkent bij jezelf, dan is er een oude pijn geraakt. Iets uit de kindertijd, want voel maar bij jezelf of je je dan volwassen voelt of juist heel jong. We noemen dat bevroren kindsdelen. Onze neiging is om weg te gaan van deze pijn, maar kijk eens of je juist met je aandacht naar binnen kunt gaan, naar die knoop of dat onrustige gevoel. Je zult merken dat je rustig wordt. Jouw volwassen zelf kan voor jou zorgen en je bent NU veilig. Probeer het maar eens met mildheid en een stukje zelfliefde. Soms is het fijn om dit eerst onder begeleiding te doen, maar met oefenen zal je een nieuw patroon ontwikkelen die nu beter voor je werkt.