Rouw op het werk
Gisteren hoorde ik een verhaal van iemand die na het verlies van zijn partner terugkwam op het werk en niet aangesproken werd door zijn collega's. Hij kwam binnen in een volle kantine met wel 40 mensen en er was niemand die wat zei. Hij besloot zelf maar op zijn collega's af te stappen en contact te maken. Toen kwam hij erachter dat ze "gewoon" niet wisten wat ze moesten zeggen, verlegen waren met de situatie. Hij vond dat zo vervelend dat hij voor zichzelf besloten heeft het in ieder geval anders te doen.
Hoe fijn was het geweest als hij op die eerste dag opgevangen was door een collega of door zijn leidinggevende. Als hij zijn verhaal had kunnen doen. Als ze daarna samen hadden kunnen kijken of hij weer aan het werk kon en waar hij dan mee kon beginnen.
Gisteren hoorde ik een verhaal van iemand die na het verlies van zijn partner terugkwam op het werk en niet aangesproken werd door zijn collega's. Hij kwam binnen in een volle kantine met wel 40 mensen en er was niemand die wat zei. Hij besloot zelf maar op zijn collega's af te stappen en contact te maken. Toen kwam hij erachter dat ze "gewoon" niet wisten wat ze moesten zeggen, verlegen waren met de situatie. Hij vond dat zo vervelend dat hij voor zichzelf besloten heeft het in ieder geval anders te doen.
Hoe fijn was het geweest als hij op die eerste dag opgevangen was door een collega of door zijn leidinggevende. Als hij zijn verhaal had kunnen doen. Als ze daarna samen hadden kunnen kijken of hij weer aan het werk kon en waar hij dan mee kon beginnen.
Francis
Rouwverwerking & Relatietherapie Oss
Lid van Therapiepsycholoog
Oss