Basisoefening om een toestand van rust en sociale betrokkenheid te vergroten
Deze oefening is ontwikkeld door Stanley Rosenberg en beschrijft hij in zijn boek ‘De Nervus Vagus als bron van herstel’. Ondertitel: Met oefeningen bij angst, depressie, trauma en autisme, op basis van de Polyvagaaltheorie, met een voorwoord door Stephen W. Porges.( Uitgeverij Mens!).
Deze oefening heeft een positief effect op de Ventrale tak van de Nervus Vagus. Dat is de zenuw die zorgt dat je je ontspannen en relaxt voelt en gemakkelijk in contact bent met jezelf en de ander.
De oefening duurt maar kort, hooguit 2 minuten. Ikzelf doe hem als ik uit bed kom en voor dat ik aan het werk ga of wanneer er iets was wat mij stress gaf. Sinds ik deze simpele oefening doe kan ik mijn nek verder draaien, voelt mijn wervelkolom soepeler en ben ik rustiger in mezelf en leef ik meer vanuit mijn hart. En dat gun ik iedereen.
De stappen:
• Als je de oefening voor het eerst doet doe hem dan liggend. Je hebt geen of een dun kussen onder je hoofd en een kussen onder je knieën. Later kan je hem zittend of staand doen.
• Je draait rustig je hoofd zover mogelijk naar rechts en dan naar links. Je neemt waar hoe soepel dat gaat en hoe ver je komt.,
• Je vouwt je handen in elkaar achter je hoofd op je schedelrand. Dan kijk je, zonder je hoofd te draaien, naar rechts (stand 3 als je een klok in gedachten neemt). Je blijft kijken tot er een zucht komt of je gaat slikken of er komt een geeuw. Als je de oefening nog niet eerder gedaan hebt kan dat wat lang duren. Dan stop je gewoon na ongeveer 1 minuut.
Vervolgens doe je precies hetzelfde maar dan naar links. (stand 9 als je de klok in gedachten neemt). Je wacht weer op een geeuw, een zucht of slikken.
Dankzij de gevouwen handen voel je precies of je je hoofd wel recht houdt.
• Je haalt je gevouwen handen weer onder je achterhoofd weg en draait weer rustig je hoofd naar links en naar rechts. De meeste mensen merken dat ze nu hun nek verder kunnen draaien.
Dat maakt dat de bloedcirculatie naar de hersenstam verbeterd en daardoor ook het functioneren van de tiende hersenzenuw en vier andere hersenzenuwen die sociale betrokkenheid regelen. Hoe gaaf is dat als je met een simpele oefening in een beter vel komt te zitten.
Op YouTube zijn filmpjes te vinden als je de oefening graag voorgedaan ziet.
Deze oefening is ontwikkeld door Stanley Rosenberg en beschrijft hij in zijn boek ‘De Nervus Vagus als bron van herstel’. Ondertitel: Met oefeningen bij angst, depressie, trauma en autisme, op basis van de Polyvagaaltheorie, met een voorwoord door Stephen W. Porges.( Uitgeverij Mens!).
Deze oefening heeft een positief effect op de Ventrale tak van de Nervus Vagus. Dat is de zenuw die zorgt dat je je ontspannen en relaxt voelt en gemakkelijk in contact bent met jezelf en de ander.
De oefening duurt maar kort, hooguit 2 minuten. Ikzelf doe hem als ik uit bed kom en voor dat ik aan het werk ga of wanneer er iets was wat mij stress gaf. Sinds ik deze simpele oefening doe kan ik mijn nek verder draaien, voelt mijn wervelkolom soepeler en ben ik rustiger in mezelf en leef ik meer vanuit mijn hart. En dat gun ik iedereen.
De stappen:
• Als je de oefening voor het eerst doet doe hem dan liggend. Je hebt geen of een dun kussen onder je hoofd en een kussen onder je knieën. Later kan je hem zittend of staand doen.
• Je draait rustig je hoofd zover mogelijk naar rechts en dan naar links. Je neemt waar hoe soepel dat gaat en hoe ver je komt.,
• Je vouwt je handen in elkaar achter je hoofd op je schedelrand. Dan kijk je, zonder je hoofd te draaien, naar rechts (stand 3 als je een klok in gedachten neemt). Je blijft kijken tot er een zucht komt of je gaat slikken of er komt een geeuw. Als je de oefening nog niet eerder gedaan hebt kan dat wat lang duren. Dan stop je gewoon na ongeveer 1 minuut.
Vervolgens doe je precies hetzelfde maar dan naar links. (stand 9 als je de klok in gedachten neemt). Je wacht weer op een geeuw, een zucht of slikken.
Dankzij de gevouwen handen voel je precies of je je hoofd wel recht houdt.
• Je haalt je gevouwen handen weer onder je achterhoofd weg en draait weer rustig je hoofd naar links en naar rechts. De meeste mensen merken dat ze nu hun nek verder kunnen draaien.
Dat maakt dat de bloedcirculatie naar de hersenstam verbeterd en daardoor ook het functioneren van de tiende hersenzenuw en vier andere hersenzenuwen die sociale betrokkenheid regelen. Hoe gaaf is dat als je met een simpele oefening in een beter vel komt te zitten.
Op YouTube zijn filmpjes te vinden als je de oefening graag voorgedaan ziet.
