verslaving & complex trauma

Verslaving ontstaat niet van de ene op de andere dag.
Wat eerst nog onopgemerkt bleef, gaat je op een goede dag aan het haakje hangen.

In beginsel is dat wat in verslaving heeft geresulteerd helpend. Ooit begon het als een manier, een kortstondige oplossing, ter vermijding van stress, pijn, lijden. Emotioneel en/of fysiek.
Helaas geldt de stressafname kortstondig en niet voor de lange termijn.

Het doorbreken van de cirkel in verslaving vraagt om de juiste behandeling en een verandering in leefstijl. Behandeling is lastig. Er bestaat helaas geen quick fix, en zeker geen succes als er geen ziekt-inzicht komt en de discipline ter verandering van gedrag ontbreekt.

Puur verslavingsgedrag proberen te stoppen, lukt volgens mij niet als er niet dieper contact wordt gemaakt met de drijfveren achter het verslavingsgedrag.

Het inzicht uit de traumatherapie dat achter verslavingsproblematiek chronische stress, een neuro-biologische ontregeling schuilt gerelateerd aan complex (kind)trauma, onderschrijf ik.

Het beste is het om een goede therapeut of eigenlijk nog beter, samenwerkende therapeuten te vinden ter ondersteuning van het proces naar een minder afhankelijk leven en een gezonder lichaamsfunctioneren.