Functional freeze

Ik kom regelmatig mensen tegen die in een staat van "functional freeze" leven en dat in eerste instantie niet in de gaten hebben.

Het zijn mensen die prima functioneren, maar weinig voelen. Gewoon hun dagelijkse dingen doen, werk, gezin, sport, maar niet écht goed weten wat ze willen. Wat afgevlakt zijn, nooit echt heel blij, spontaan of uitgelaten, en ook nooit heel boos, somber of verdrietig. Mensen die in hun hoofd zijn gaan leven en makkelijk verklaren en uitleggen.

Soms hierdoor heel stabiele partners zijn. Maar ook onbereikbaar.

Een "functional freeze" is een traumarespons waarbij alle gevoel afgesneden moest worden omdat het destijds, vaak als kind, niet geprocessed kon worden. Een heel nuttige overlevingsstrategie.

Het lastige bij afsnijden van gevoelens is, is dat je niet kunt kiezen welke gevoelens je onderdrukt, en welke niet. Dus je onderdrukt dan alles, ook het fijne. Datgene wat het leven sjeu geeft! En datgene (vreugde) wat jou de weg wijst naar het leven van een vervullend leven.

Het goede nieuws is dat je kunt leren om gevoelens en andere delen van jezelf die je hebt moeten afsnijden, weer kunt integreren. Dat wat afgesneden is geraakt gaat namelijk nooit verloren.