Bindingsangst bestaat niet

Het wordt bindingsangst genoemd maar het gaat eigenlijk over verlatingsangst. De rede waarom mensen zich niet willen binden is op de pijn van verlating voor te zijn: 'Ik wijs de ander af voordat ze mij afwijzen.' Deze pijn is ergens in het begin van het leven als zo heftig ervaren dat vanuit het onderbewust niet nog een keer die pijn willen ervaren. Een pijn die toen als kleintje als levensbedreigend werd ervaren en dat nu als volwassenen allang niet meer is maar vanuit het onderbewuste systeem als dusdanig voorkomen moet worden en daarom maar geen relaties aangaat. Zo zit je in een pijnparadox. Je lijdt pijn om pijn te vermijden. Want alleen zijn is ook niet wat je ten diepste wilt. We verlangen vanuit de onderlaag toch naar verbinding en samenzijn. En ja daar loop je het risico dat daar een keer een einde aankomt en dat doet zeer en dat geldt voor iedereen. Die pijn kan jouw hart prima aan. Dat is hem de andere keren ook gelukt en klopt nog steeds. Wat helpend is is het besef dat dat van vroeger komt en niets met het hier en nu te maken heeft. Zit je daar alsnog mee dan kan therapie uitkomst bieden.