ervaring met migraine

Ik durfde er niet voor uit te komen. Ik deed ook net of het er niet was. Ik zag mezelf als zwak.

De migraine schoffelde ik weg onder het mom van ‘een beetje hoofdpijn’. Dat zei ik alleen wanneer ik scheel zag van de pijn, anders zei ik niets. Ik wilde niet dat iemand iets aan mij merkte. Want naar mijn idee hadden mensen hier een oordeel over. Een oordeel over migraine en daarmee dus een oordeel over mij. Ik moest er echt niet aan denken dat mensen mij zwak zouden vinden of dat ik me aan zou stellen. Ik kreeg het gevoel dat ik ‘gewoon altijd door moest gaan’ en ben opgegroeid met de mentaliteit ‘niet lullen, maar poetsen’.

Later ontdekte ik dat het helemaal niet ging over of de ander mij daadwerkelijk zou veroordelen en of de ander daadwerkelijk een oordeel over migraine had. Ik had er zelf een oordeel over. Dat stuk van mezelf mocht er niet zijn. Ik durf oprecht te zeggen dat deze vastgeroeste overtuigingen in mijn brein invloed hebben gehad op de duur en de mate van mijn migraine.

Ik wil het volgende met je delen lieve lezer. Ik hoop dat jij hier kracht en moed uit kunt halen. Ik ontdekte namelijk het volgende:
Hoe minder ik ging vechten tegen de migraine en hoe beter ik luisterde naar (de signalen van) mijn lichaam, hoe meer rust er ontstond. Alsof ik altijd aan het vechten was tegen de migraine. Er zat vanuit mezelf zo ontzettend veel weerstand hier op. Het mocht er niet zijn. Door hier ruimte aan te geven en de situatie van dat moment te accepteren, viel er een grote last van mijn schouders.

Hier zit voor mij een belangrijke nuance in. Ik zeg niet dat je moet accepteren dat je migraine in je leven hebt. Wat ik bedoel te zeggen, is dat wanneer het op dat moment plaatsvindt, het mij heeft geholpen om er naar te luisteren. Wat vertelt deze migraine mij? Waarom ‘doet’ mijn lichaam migraine? Maar vooral, want ik weet hoe makkelijk je kunt verzanden in de zoektocht van de oorzaak, wat heb ik nodig? Dat is echt de allerbelangrijkste vraag: wat heb jij nodig?

Naar mijn inziens begint dit met lief zijn voor jezelf. Vanuit compassie naar jezelf kijken en handelen. Ruimte geven aan jezelf. Omarmen wat er is. Kortom: zelfliefde.

Hoe beter ik mezelf leerde kennen, hoe beter ik wist wat ik nodig had en nodig heb. Want ik weet inmiddels dat er een aantal belangrijke triggers voor mij zijn die invloed hebben op mijn migraine. Voor mij zijn dat verschillende factoren, die allemaal met elkaar in verbinding staan. Zo heeft stress een belangrijke invloed, maar ook hormonaal. En het bijzondere is dat stress ook mijn hormonen weer beïnvloed, waardoor je dus in een cirkel kunt belanden. Even terug naar de belangrijkste boodschap die ik jou mee wil geven:

Omarm de situaties zoals deze nu is en stel jezelf de vraag ‘wat heb ik nodig?’